Hallo mensjes!
vandaag een kort bericht. ik post de laatste maanden veel minder op mijn blog. dit is vooral omdat ik nogal in een writers block zit. verwacht voor een tijdje even geen blogs. ik ga ondertussen mijn motivaties langs, en proberen te begrijpen hoe ik verder kan.
Greetz,
Rick
maandag 27 oktober 2014
woensdag 15 oktober 2014
Geestelijke positie en achtergrond
Hallo lezer,
enige tijd geleden heb ik een vragenlijst ingevuld die mij werd voorgelegd door het EBC. ik wil graag de vragen hier publiceren omdat er ook vragen zijn waar je niet zomaar over nadenkt. vond het heel verhelderend voor mijzelf om er over na te denken en te ontdekken wat mijn ervaringen en mening nu is over het gevraagde onderwerp.
geen antwoorden erbij omdat ik dat niet wil delen. lees het eens rustig door, de eerste vragen zijn nog niet zoveel aan maar verderop wel. en als je wil neem de moeite om het op te schrijven. gewoon een leuk dingetje :)
Deel A. Hulpvraag. 1.
Had je een hulpvraag op het gebied van geloof toen je bij het EBC voor een intake kwam?
Zo ja: - Wat was je vraag? - Speelt deze vraag nu nog?
Deel B.
Vragenlijst geestelijke positie. 1.
Ben je aangesloten bij een kerkelijke gemeente? Zo ja, welke en waar?
2. Ben je, of was je een meelevend lid?
3. Bij welke activiteiten van de gemeente ben of was jij betrokken? Tot wanneer?
4. Heb je een pastoraal contact?
5. Ben jij in het verleden lid geweest van een andere kerk/gemeente? Zo ja, welke en wanneer?
6. Ben je christen? Ben je ervan verzekerd een kind van God te zijn? Zo ja, wanneer ben je tot geloof gekomen en beschrijf dit kort.
Als je niet zeker weet een kind van God te zijn, wie is Jezus dan voor jou?
7. Beschrijf in het kort je kerkelijke achtergrond en opvoeding:
8a. Ben je betrokken (geweest) bij occulte praktijken, sekten, of niet-christelijke religies? Zo ja, beschrijf dit in het kort:
8b. Geldt dit voor je ouders, grootouders of andere familieleden? Zo ja, beschrijf dit in het kort:
9. Heb jij aan yoga, of meditatie gedaan? Zo ja, geef enige informatie:
10. Zijn er mensen die je iets hebben aangedaan, waardoor je bitterheid, wrok of haat jegens hen koestert?
11. Heb je problemen (gehad) met drugs, alcohol, gokken of andere verslavingen? Zo ja, benoem deze in het kort:
12a. Ben je in het verleden mishandeld of seksueel misbruikt?
12b. Word je geplaagd door goddeloze, onreine gedachten, dwangmatig vloeken, obsessie of fantasieën?
13a. Hoor je regelmatig stemmen in je hoofd?
13b. Zie jij regelmatig dingen, die anderen niet zien?
14. Lees je regelmatig in de bijbel? Zo ja, beschrijf je leespatroon:
15. Kost het je moeite om de bijbel te lezen?
16. Vind je het moeilijk om te bidden? Schrijf daar wat over:
17. Ondervind je remmende gevoelens als jij naar de kerk gaat? Zo ja, geef details:
18. Heb je regelmatig last van angsten? Beschrijf in het kort waar jij het meest bang voor bent:
19. Word je regelmatig geplaagd door nare dromen/nachtmerries? Zo ja, wat droom jij meestal:
20. Wordt je momenteel, of ben jij in het verleden behandeld d.m.v. alternatieve geneeswijzen? Zo ja, welke:
21. Zijn er nog dingen die volgens jou van belang kunnen zijn:
Deel C. Je pastorale hulpvraag op dit moment. 1. Zijn er n.a.v. de vragen onderwerpen waar je verder mee wilt?
2a. Heb je concrete hulpvragen op geloofsgebied, hierbij zou je kunnen denken aan: - Bijbelstudie - Hulp met Bijbellezen - Gemeente zoeken - Geloofsthema's bespreken - Leren bidden
- Dat iemand met je bidt - _____________________
enige tijd geleden heb ik een vragenlijst ingevuld die mij werd voorgelegd door het EBC. ik wil graag de vragen hier publiceren omdat er ook vragen zijn waar je niet zomaar over nadenkt. vond het heel verhelderend voor mijzelf om er over na te denken en te ontdekken wat mijn ervaringen en mening nu is over het gevraagde onderwerp.
geen antwoorden erbij omdat ik dat niet wil delen. lees het eens rustig door, de eerste vragen zijn nog niet zoveel aan maar verderop wel. en als je wil neem de moeite om het op te schrijven. gewoon een leuk dingetje :)
Deel A. Hulpvraag. 1.
Had je een hulpvraag op het gebied van geloof toen je bij het EBC voor een intake kwam?
Zo ja: - Wat was je vraag? - Speelt deze vraag nu nog?
Deel B.
Vragenlijst geestelijke positie. 1.
Ben je aangesloten bij een kerkelijke gemeente? Zo ja, welke en waar?
2. Ben je, of was je een meelevend lid?
3. Bij welke activiteiten van de gemeente ben of was jij betrokken? Tot wanneer?
4. Heb je een pastoraal contact?
5. Ben jij in het verleden lid geweest van een andere kerk/gemeente? Zo ja, welke en wanneer?
6. Ben je christen? Ben je ervan verzekerd een kind van God te zijn? Zo ja, wanneer ben je tot geloof gekomen en beschrijf dit kort.
Als je niet zeker weet een kind van God te zijn, wie is Jezus dan voor jou?
7. Beschrijf in het kort je kerkelijke achtergrond en opvoeding:
8a. Ben je betrokken (geweest) bij occulte praktijken, sekten, of niet-christelijke religies? Zo ja, beschrijf dit in het kort:
8b. Geldt dit voor je ouders, grootouders of andere familieleden? Zo ja, beschrijf dit in het kort:
9. Heb jij aan yoga, of meditatie gedaan? Zo ja, geef enige informatie:
10. Zijn er mensen die je iets hebben aangedaan, waardoor je bitterheid, wrok of haat jegens hen koestert?
11. Heb je problemen (gehad) met drugs, alcohol, gokken of andere verslavingen? Zo ja, benoem deze in het kort:
12a. Ben je in het verleden mishandeld of seksueel misbruikt?
12b. Word je geplaagd door goddeloze, onreine gedachten, dwangmatig vloeken, obsessie of fantasieën?
13a. Hoor je regelmatig stemmen in je hoofd?
13b. Zie jij regelmatig dingen, die anderen niet zien?
14. Lees je regelmatig in de bijbel? Zo ja, beschrijf je leespatroon:
15. Kost het je moeite om de bijbel te lezen?
16. Vind je het moeilijk om te bidden? Schrijf daar wat over:
17. Ondervind je remmende gevoelens als jij naar de kerk gaat? Zo ja, geef details:
18. Heb je regelmatig last van angsten? Beschrijf in het kort waar jij het meest bang voor bent:
19. Word je regelmatig geplaagd door nare dromen/nachtmerries? Zo ja, wat droom jij meestal:
20. Wordt je momenteel, of ben jij in het verleden behandeld d.m.v. alternatieve geneeswijzen? Zo ja, welke:
21. Zijn er nog dingen die volgens jou van belang kunnen zijn:
Deel C. Je pastorale hulpvraag op dit moment. 1. Zijn er n.a.v. de vragen onderwerpen waar je verder mee wilt?
2a. Heb je concrete hulpvragen op geloofsgebied, hierbij zou je kunnen denken aan: - Bijbelstudie - Hulp met Bijbellezen - Gemeente zoeken - Geloofsthema's bespreken - Leren bidden
- Dat iemand met je bidt - _____________________
woensdag 8 oktober 2014
woensdag 17 september 2014
een verhaal en een update
grappig, , , dat ik alleen inspiratie om te schrijven heb als ik of in de put zit of als ik blijf lezen en inspiratie probeer op te doen. de laatste weken heb ik namelijk geen van beide gedaan. het leven ging door, elke dag was meestal anders, in het weekend bleef ik thuis of bij ouders en dat was het.
sinds mijn laatste blog heb ik me verbaasd over hoeveel mensen m'n blog bezochten. interessant.... lezen mensen om een ander z'n leven te lezen voor de emotie en gevoelens (en heel soms iets wat echt interessant is) of gewoon als internet artikeltje dat opblinkt in je mail box/iets wat je elke maand ff checkt?
gisteren weer begonnen in "De Uitnodiging", voelde goed, weer wat woorden om over na te denken. in ieder geval, na denken over iets zinnigs. laatste dagen en weken wel veel nagedacht maar het lag meestal op het randje van piekeren. k'zoek weer iets wat me inspireert, iets om uit te pluizen of voor te bereiden. oh ja! ik ben genomineerd voor de ice bucket challenge door Renske, mijn zusje. dat is een dingetje waar ik goed m'n best voor ga doen, die kun je nog verwachten.
vandaag kreeg ik trouwens ook een mailtje van de EO redactie. ik had een kort verhaal ingezonden voor een kleine wedstrijd. ze bedankte me vriendelijk en ik las kort dat mijn verhaal niet was gekozen. en op een bepaalde manier deed het toch wel even pijn. ik geloofde namelijk echt dat ik een kans had en dat mijn verhaal volwaardig was (dat geloof ik nog steeds). maar ik heb me er al over heen gezet hoor, geen zorgen..
goed, voor de rest van deze avond/nacht niet zo veel zinnigs meer te melden. mijn verhaal zet ik hieronder. het is (in mijn beleving) een intens verdrietig verhaal. geniet ervan, laat wat opbouwende kritiek achter en tot een volgend blog!
##############################################################################
"hoi" klinkt een kinderstemmetje.
"hoi" klinkt een zware mannenstem.
stilte.
"wat doe je?"
.... (stilte)
"wat ben je aan het doen?"
.... (stilte)
"hoe heet je?"
"ga weg jochie"
"waarom? ik vind je aardig" het kind glimlacht zoals alle kinderen.
"ik jou niet, rot op"
"mag ik je wat vragen?"
'zucht, vooruit dan maar"
"wat is je naam?"
"mensen noemen me Gabe (uitgesproken: Geeb), maar ik heet Gabriël"
Het kind zwijgt, lijkt na te denken over de naam.
"ik vind je lief"
de man betrekt zijn gezicht, 1 wenkbrauw opgetrokken.
"ik ben niet lief"
"wel, dat kan ik zien"
.... (stilte)
gedachten zwermen door Gabriël heen. "het doet pijn om met jou te praten, ga weg jochie"
"ik kan niet, ik wil..... ik bedoel dat .... stuur me niet weg, ik wil bij jou blijven"
Gabriël is verzonken in gedachten; ik ben lief? HAHA, ... echt niet....,
'zucht', "blijf dan, maar alleen als je vertelt hoe je aan die krassen op je gezicht komt"
het kind laat een grote kinderzucht horen, alsof hij moet opbiechten dat hij het laatste koekje heeft opgegeten.
"iemand sloeg me"
"wie?"
.... (stilte)
"wie?!!!!" de man barst los in een explosie van woede, met een van pijn getekend gezicht slaat hij zijn vuist tegen de betonnen muur.
geschrokken kijkt het kind de man aan, hij voelt geen angst bij deze man, wel verbondenheid.
"sorry" zegt de man, "dat was niet de bedoeling".
er druppelt wat bloed van zijn knokkels in het zand.
"oké, mag ik nu wat langer blijven?" en hij glimlacht triomfantelijk alsof hij een slimme zet heeft gedaan tijdens schaken.
"goed, maar ik ga over 10 minuten weer aan het werk, en vertel me nu wie je heeft geslagen, ik wil ze een lesje leren"
"nee Gabriël" zegt het kind met een verrassend wijze blik in zijn ogen.
.... (diepe stilte)
"waarom niet? geen enkel kind verdient slaag" de blik in Gabriëls ogen is oneindig, een poel van intense pijn en verdriet.
"dat weet ik" zegt het kind. "maar nu is het gewoon zo, later wordt het recht gezet"
"m'n pauze is voorbij, blijf nog even rondhangen maar niet al te lang", "ik wil je helpen!"
Gabriël kijkt weer met die waas voor zijn ogen, alsof hij de herinneringen voor zich ziet afspelen.
Scherpe naalden steken door zijn hart, een schor geluid komt uit zijn keel "alsjeblieft, ga weg", "het doet zo'n pijn"
Het kind kijkt hem met grote ogen aan. Een traan welt op in zijn ooghoek, zakt langzaam naar beneden over zijn wang, kin en dan vangt het kind het in zijn hand. "ik wil je helpen".
.... (stilte)
Gabriël pakt zijn gereedschapsriem en wenkt met zijn hand "kom, we gaan, ik zal je niet alleen laten maar je moet me wel bijhouden"
"ga je niet meer werken?"
"nee, ik moet je iets laten zien, en ik kan stoppen wanneer ik wil. ik heb geen baas"
Gabriël loopt voor het kind de tunnel uit.
het kind volgt hem gehoorzaam met kleine stapjes, samen stappen lopen ze weg van het betonnen complex.
3 straten verder keert Gabriël zich om en zegt "nog 2 kilometer, hou nog even vol". "ik ben niet degene die het vol moet houden" zegt het kind. Wanneer ze bij de bestemming zijn, is het gezicht van Gabriël verwrongen, zijn mond en ogen stralen een vreemde angst uit. Hij wil hier niet zijn, niet nu en niet eerder. Deze plek is een hel voor hem, teveel gaat dit door zijn gedachten, beheerst zijn leven vanaf dat het begon. Hoelang nog deze kwelling doorstaan? Hoelang nog?
"Kom, ik wil hier geen minuut te lang zijn"
Het kind zegt niks en volgt hem.
"Kijk, hier liggen ze", hij wijst. Het kind kijkt. Er vallen druppels op het pad. Gabriël huilt..
"Nooit eerder heb ik dit aan iemand laten zien jochie, jij bent de enige uitzondering die er is en die er ooit zal zijn. Ga weg nu, en als je weer geslagen wordt dan haal je me op en dan sla ik die persoon in elkaar, maar kom niet eerder terug"
"Dat kan ik niet"
"Waarom niet?"
"Jij sloeg me"
.... (stilte)
"Hoezo?"
Het kind kijkt terug met een blik vol liefde.
"Wie ben jij?" Gabriël deinst een stap achteruit.
"Wie ben jij?!" nu iets harder.
Het kind en Gabriël kijken elkaar recht in de ogen.
"wie ben je?" komt fluisterend uit zijn mond. alles komt langs, zijn hele leven is weerspiegeld in die ogen, die oneindige diepe ogen. Het leven dat hij leidde voordat hij zijn vrouw kende, het leven met hun 2 nieuwe kindjes, het geluk en de liefde die ze hadden, de alcohol, de hoeren, de drugs, de vrienden, de stemmen, de eenzaamheid, de pijn... het verdriet...
Alles.
"Doet zo'n pijn" kreunend gesproken, "Gabriël, ik hou van je"
Het volgende moment wil ik niet opschrijven, het enige wat ik nog loslaat is dat het kind en Gabriël heel lang daar hebben gezeten, soms praten, soms stil zijn, soms huilen.
Aan het eind vroeg Gabriël nog 1 keer 'wie ben je?' Het kind antwoordde: "ik ben Jezus". daarna liep Hij weg, het stenen pad af, de horizon tegemoet. Op blote voeten.
een groet van de schrijver:
kinderen zijn altijd onschuldig, toch? Jezus is en was onschuldig.
ik heb dit verhaal geschreven met geen enkele zin bedacht voor de andere zin. veel details missen. de richtlijn mag je zelf maken. waarom had Gabriël zo'n pijn om te praten met het kind? werd hij ergens aan herinnerd? waarom had hij geen baas? en naar welke plek zijn ze uiteindelijk gelopen? is Gabriël misschien een stukje van ons allemaal? ik weet het niet. maak je eigen interpretatie met de stukjes die ik heb gegeven.
lezer, God zij met je, Jezus is een keuze en ik ben geen haar beter dan jou.
greetz,
Rick
sinds mijn laatste blog heb ik me verbaasd over hoeveel mensen m'n blog bezochten. interessant.... lezen mensen om een ander z'n leven te lezen voor de emotie en gevoelens (en heel soms iets wat echt interessant is) of gewoon als internet artikeltje dat opblinkt in je mail box/iets wat je elke maand ff checkt?
gisteren weer begonnen in "De Uitnodiging", voelde goed, weer wat woorden om over na te denken. in ieder geval, na denken over iets zinnigs. laatste dagen en weken wel veel nagedacht maar het lag meestal op het randje van piekeren. k'zoek weer iets wat me inspireert, iets om uit te pluizen of voor te bereiden. oh ja! ik ben genomineerd voor de ice bucket challenge door Renske, mijn zusje. dat is een dingetje waar ik goed m'n best voor ga doen, die kun je nog verwachten.
vandaag kreeg ik trouwens ook een mailtje van de EO redactie. ik had een kort verhaal ingezonden voor een kleine wedstrijd. ze bedankte me vriendelijk en ik las kort dat mijn verhaal niet was gekozen. en op een bepaalde manier deed het toch wel even pijn. ik geloofde namelijk echt dat ik een kans had en dat mijn verhaal volwaardig was (dat geloof ik nog steeds). maar ik heb me er al over heen gezet hoor, geen zorgen..
goed, voor de rest van deze avond/nacht niet zo veel zinnigs meer te melden. mijn verhaal zet ik hieronder. het is (in mijn beleving) een intens verdrietig verhaal. geniet ervan, laat wat opbouwende kritiek achter en tot een volgend blog!
##############################################################################
"hoi" klinkt een kinderstemmetje.
"hoi" klinkt een zware mannenstem.
stilte.
"wat doe je?"
.... (stilte)
"wat ben je aan het doen?"
.... (stilte)
"hoe heet je?"
"ga weg jochie"
"waarom? ik vind je aardig" het kind glimlacht zoals alle kinderen.
"ik jou niet, rot op"
"mag ik je wat vragen?"
'zucht, vooruit dan maar"
"wat is je naam?"
"mensen noemen me Gabe (uitgesproken: Geeb), maar ik heet Gabriël"
Het kind zwijgt, lijkt na te denken over de naam.
"ik vind je lief"
de man betrekt zijn gezicht, 1 wenkbrauw opgetrokken.
"ik ben niet lief"
"wel, dat kan ik zien"
.... (stilte)
gedachten zwermen door Gabriël heen. "het doet pijn om met jou te praten, ga weg jochie"
"ik kan niet, ik wil..... ik bedoel dat .... stuur me niet weg, ik wil bij jou blijven"
Gabriël is verzonken in gedachten; ik ben lief? HAHA, ... echt niet....,
'zucht', "blijf dan, maar alleen als je vertelt hoe je aan die krassen op je gezicht komt"
het kind laat een grote kinderzucht horen, alsof hij moet opbiechten dat hij het laatste koekje heeft opgegeten.
"iemand sloeg me"
"wie?"
.... (stilte)
"wie?!!!!" de man barst los in een explosie van woede, met een van pijn getekend gezicht slaat hij zijn vuist tegen de betonnen muur.
geschrokken kijkt het kind de man aan, hij voelt geen angst bij deze man, wel verbondenheid.
"sorry" zegt de man, "dat was niet de bedoeling".
er druppelt wat bloed van zijn knokkels in het zand.
"oké, mag ik nu wat langer blijven?" en hij glimlacht triomfantelijk alsof hij een slimme zet heeft gedaan tijdens schaken.
"goed, maar ik ga over 10 minuten weer aan het werk, en vertel me nu wie je heeft geslagen, ik wil ze een lesje leren"
"nee Gabriël" zegt het kind met een verrassend wijze blik in zijn ogen.
.... (diepe stilte)
"waarom niet? geen enkel kind verdient slaag" de blik in Gabriëls ogen is oneindig, een poel van intense pijn en verdriet.
"dat weet ik" zegt het kind. "maar nu is het gewoon zo, later wordt het recht gezet"
"m'n pauze is voorbij, blijf nog even rondhangen maar niet al te lang", "ik wil je helpen!"
Gabriël kijkt weer met die waas voor zijn ogen, alsof hij de herinneringen voor zich ziet afspelen.
Scherpe naalden steken door zijn hart, een schor geluid komt uit zijn keel "alsjeblieft, ga weg", "het doet zo'n pijn"
Het kind kijkt hem met grote ogen aan. Een traan welt op in zijn ooghoek, zakt langzaam naar beneden over zijn wang, kin en dan vangt het kind het in zijn hand. "ik wil je helpen".
.... (stilte)
Gabriël pakt zijn gereedschapsriem en wenkt met zijn hand "kom, we gaan, ik zal je niet alleen laten maar je moet me wel bijhouden"
"ga je niet meer werken?"
"nee, ik moet je iets laten zien, en ik kan stoppen wanneer ik wil. ik heb geen baas"
Gabriël loopt voor het kind de tunnel uit.
het kind volgt hem gehoorzaam met kleine stapjes, samen stappen lopen ze weg van het betonnen complex.
3 straten verder keert Gabriël zich om en zegt "nog 2 kilometer, hou nog even vol". "ik ben niet degene die het vol moet houden" zegt het kind. Wanneer ze bij de bestemming zijn, is het gezicht van Gabriël verwrongen, zijn mond en ogen stralen een vreemde angst uit. Hij wil hier niet zijn, niet nu en niet eerder. Deze plek is een hel voor hem, teveel gaat dit door zijn gedachten, beheerst zijn leven vanaf dat het begon. Hoelang nog deze kwelling doorstaan? Hoelang nog?
"Kom, ik wil hier geen minuut te lang zijn"
Het kind zegt niks en volgt hem.
"Kijk, hier liggen ze", hij wijst. Het kind kijkt. Er vallen druppels op het pad. Gabriël huilt..
"Nooit eerder heb ik dit aan iemand laten zien jochie, jij bent de enige uitzondering die er is en die er ooit zal zijn. Ga weg nu, en als je weer geslagen wordt dan haal je me op en dan sla ik die persoon in elkaar, maar kom niet eerder terug"
"Dat kan ik niet"
"Waarom niet?"
"Jij sloeg me"
.... (stilte)
"Hoezo?"
Het kind kijkt terug met een blik vol liefde.
"Wie ben jij?" Gabriël deinst een stap achteruit.
"Wie ben jij?!" nu iets harder.
Het kind en Gabriël kijken elkaar recht in de ogen.
"wie ben je?" komt fluisterend uit zijn mond. alles komt langs, zijn hele leven is weerspiegeld in die ogen, die oneindige diepe ogen. Het leven dat hij leidde voordat hij zijn vrouw kende, het leven met hun 2 nieuwe kindjes, het geluk en de liefde die ze hadden, de alcohol, de hoeren, de drugs, de vrienden, de stemmen, de eenzaamheid, de pijn... het verdriet...
Alles.
"Doet zo'n pijn" kreunend gesproken, "Gabriël, ik hou van je"
Het volgende moment wil ik niet opschrijven, het enige wat ik nog loslaat is dat het kind en Gabriël heel lang daar hebben gezeten, soms praten, soms stil zijn, soms huilen.
Aan het eind vroeg Gabriël nog 1 keer 'wie ben je?' Het kind antwoordde: "ik ben Jezus". daarna liep Hij weg, het stenen pad af, de horizon tegemoet. Op blote voeten.
een groet van de schrijver:
kinderen zijn altijd onschuldig, toch? Jezus is en was onschuldig.
ik heb dit verhaal geschreven met geen enkele zin bedacht voor de andere zin. veel details missen. de richtlijn mag je zelf maken. waarom had Gabriël zo'n pijn om te praten met het kind? werd hij ergens aan herinnerd? waarom had hij geen baas? en naar welke plek zijn ze uiteindelijk gelopen? is Gabriël misschien een stukje van ons allemaal? ik weet het niet. maak je eigen interpretatie met de stukjes die ik heb gegeven.
lezer, God zij met je, Jezus is een keuze en ik ben geen haar beter dan jou.
greetz,
Rick
donderdag 11 september 2014
hallo....
geen energie meer om ook maar ergens aan te voldoen. lang geleden dat ik op m'n blog schreef, veel nagedacht. paar goeie inzichten en eye-openers.
maar genoeg is genoeg.
mijn hoofd is vol. bepaalde muziek sluit perfect aan als ik in zo'n mood ben. gewoon rustig zitten en luisteren. heerlijk.
oh ja, inzichten. toen mijn persoonlijk begeleider weg was (Leandro) heeft iemand anders het overgenomen voor 3 weken. veel doen tips van hem gekregen. 1 ding dat uit alle gesprekken samen eruit springt is dat ik meer mijn verstand dan mijn gevoel moet volgen. ik zat hier gisteren over na te denken, en besefte me dat ik dat al heel erg probeer met masturbatie. en als ik in dat moment mijn verstand vertrouw en volg en me laat leiden door Jezus dan volgt vanzelf een goed gevoel omdat ik de keuze maakte voor God en daardoor de verleiding voor dan weer even weg is. maar ik besefte me dus dat ik dat groter kan proberen. dus niet alleen bij masturbatie maar ook bij andere duizenden keuzes en momenten mijn verstand volgen, waarom eigenlijk niet?
de scheurkalender in de kantine lees ik soms in de pauze, het is een christelijke en er staan veel leuke en scherpe stukjes in. één ervan ging ongeveer zo: "het valt me op dat de meeste problemen die een mens tegenkomt komt door een onjuiste inschatting van de waarde van dingen" oftewel, veel mensen hebben moeite met het juist inschatten van veel of bepaalde dingen. en dat herken ik bij mezelf. vaak is schoonmaken niet echt heel belangrijk voor me, en na een tijdje loop ik er tegenaan en gaat de waarde ervan omhoog, zodat ik het uiteindelijk doe en de waarde begint weer onderaan. en dit bij duizend en één dingen. klaar met dit stuk, denk ervan wat je wil.
Rick
maar genoeg is genoeg.
mijn hoofd is vol. bepaalde muziek sluit perfect aan als ik in zo'n mood ben. gewoon rustig zitten en luisteren. heerlijk.
oh ja, inzichten. toen mijn persoonlijk begeleider weg was (Leandro) heeft iemand anders het overgenomen voor 3 weken. veel doen tips van hem gekregen. 1 ding dat uit alle gesprekken samen eruit springt is dat ik meer mijn verstand dan mijn gevoel moet volgen. ik zat hier gisteren over na te denken, en besefte me dat ik dat al heel erg probeer met masturbatie. en als ik in dat moment mijn verstand vertrouw en volg en me laat leiden door Jezus dan volgt vanzelf een goed gevoel omdat ik de keuze maakte voor God en daardoor de verleiding voor dan weer even weg is. maar ik besefte me dus dat ik dat groter kan proberen. dus niet alleen bij masturbatie maar ook bij andere duizenden keuzes en momenten mijn verstand volgen, waarom eigenlijk niet?
de scheurkalender in de kantine lees ik soms in de pauze, het is een christelijke en er staan veel leuke en scherpe stukjes in. één ervan ging ongeveer zo: "het valt me op dat de meeste problemen die een mens tegenkomt komt door een onjuiste inschatting van de waarde van dingen" oftewel, veel mensen hebben moeite met het juist inschatten van veel of bepaalde dingen. en dat herken ik bij mezelf. vaak is schoonmaken niet echt heel belangrijk voor me, en na een tijdje loop ik er tegenaan en gaat de waarde ervan omhoog, zodat ik het uiteindelijk doe en de waarde begint weer onderaan. en dit bij duizend en één dingen. klaar met dit stuk, denk ervan wat je wil.
Rick
dinsdag 19 augustus 2014
vrijdag 1 augustus 2014
Zwaardgelofte van trouw aan onze Heer
Ik hou van de middeleeuwen, Romeinse tijd en alles eigenlijk wat met zwaarden en stokken te maken heeft.
vroeger hadden ridders en krijgers vaak ook een erecode, eed of gelofte van trouw en eer aan hun heer. hier het resultaat:
Heer,..
Ik kom je iets beloven..
Ik heb hier lang over nagedacht..
De juiste woorden, een goede formulering, de toon. de inhoud.
Wat wil ik nu precies zeggen?
Dit:
Ik heb je lief, als een vriend en als een vader, als een broer en als een mentor,
Als een moeder, en als alles. Jij bent perfect. hoe kan ik niet van je houden?
Jij beroert in mij het goede, Jij haalt in mij het beste naar boven, de reden om alles uit mijzelf te halen.
Ik beloof dat ik mijn hart zal laten spreken. Mijn ziel in mijn daden te laten bespiegelen, naar mijn beste kunnen liefde zal geven en delen, of ik loop of als ik fiets, als ik lift of reis. op plekken waar ik ben uitgenodigd of waar ik kom binnenvallen, in de kroeg of in de kerk, mijn woonplek of de coffeeshop.
Ik wil u niet verloochenen, nergens en nooit.
Houd mij vast, geef me kracht. laat me dicht bij U zijn.
Ik zal bidden en lezen, praten en luisteren.
In tijden van nood, wanhoop en duisternis; terug op U zal ik vallen, Leid mij door Uw geest terug naar de weg.
Dit alles zal ik naar eer en geweten tot in het einde der dagen nastreven. Heer, leid mij.
greetz,
Rick
vroeger hadden ridders en krijgers vaak ook een erecode, eed of gelofte van trouw en eer aan hun heer. hier het resultaat:
Heer,..
Ik kom je iets beloven..
Ik heb hier lang over nagedacht..
De juiste woorden, een goede formulering, de toon. de inhoud.
Wat wil ik nu precies zeggen?
Dit:
Ik heb je lief, als een vriend en als een vader, als een broer en als een mentor,
Als een moeder, en als alles. Jij bent perfect. hoe kan ik niet van je houden?
Jij beroert in mij het goede, Jij haalt in mij het beste naar boven, de reden om alles uit mijzelf te halen.
Ik beloof dat ik mijn hart zal laten spreken. Mijn ziel in mijn daden te laten bespiegelen, naar mijn beste kunnen liefde zal geven en delen, of ik loop of als ik fiets, als ik lift of reis. op plekken waar ik ben uitgenodigd of waar ik kom binnenvallen, in de kroeg of in de kerk, mijn woonplek of de coffeeshop.
Ik wil u niet verloochenen, nergens en nooit.
Houd mij vast, geef me kracht. laat me dicht bij U zijn.
Ik zal bidden en lezen, praten en luisteren.
In tijden van nood, wanhoop en duisternis; terug op U zal ik vallen, Leid mij door Uw geest terug naar de weg.
Dit alles zal ik naar eer en geweten tot in het einde der dagen nastreven. Heer, leid mij.
greetz,
Rick
dinsdag 29 juli 2014
zondag 6 juli 2014
God's mysterie
de nacht van donderdag-vrijdag. ik lig nu een halfuurtje in bed en heb een paar geniale invallen, hier wat denkstof:
ik dacht na over het concept god. God is een god, wat is nu precies een god?
God is niet afgebakend, om te beginnen. dus Hij is overal. en volgens de bijbel is Hij ook de enige échte god. zie je het verschil ook als ik met een kleine of grote g schrijf? om even het onderscheid erin te houden. als we tegenwoordig over God praten dan zeggen we "geloof jij ook in God?". en dan bedoelen we dus degene met 1000 namen. God. of de Heere, of Jezus Christus. enz.
maar doen we onze Vader hiermee niet te kort? ik weet dat in de zinnen hierboven nog heel veel hoeken en gaten zitten, en nog meer vragen dan antwoorden oproept. maar ik wil het specifiek over het god-zijn hebben.
wat is nu precies een god?
daarover kom ik op het eind terug. eerst wil ik je wat te denken geven over God, over de Heere Jezus.
als je het hebt over God dan gaan je hersens eigenlijk al in een flits naar dat stukje in je brein wat daaraan toegewijd is. alle slechte of goede ervaringen, je eigen beeldvorming en het proberen te begrijpen met je verstand. en niet te vergeten; ook je gevoel, wat je verhouding is met Hem. erken je Hem? of zeg je dat Hij niet bestaat? vind je Hem een eikel doordat Hij volgens jou mensen laat lijden, of put je elke dag vanuit Zijn eindeloze poel van liefde?
geen wonder dat sommige mensen vastgeroest zijn (dat bedoel ik niet verkeerd), als die plek in je hersens altijd hetzelfde blijft, en versterkt wordt in hetzelfde dan is het moeilijk om buiten je denkbeeld te denken.
en misschien denk ik nu iets ruimer dan normaal, maar ik heb ook gewoon een grens tot hoever ik bevat wat het god-zijn nu echt inhoud. waar God toe in staat is. geen wonder dat het een 'ding' wordt als je gaat praten over bekering etc.
eigenlijk heb je een vernieuwing van die plek in je hersens nodig, want één van de grootste knellingen is toch altijd dat mensen het een 'ding' gaan vinden omdat je van nature gewend ben iets te doen om iets te krijgen.
veel gedachten zoals je ziet, één ervan was ook of we in de hemel iets van rangen hebben. of zullen we juist dan gewoon veel bewondering hebben voor bepaalde personen? zoals geweldige bijbels helden, of bijv. Maarten Luther King (schrijf ik dat goed?), moeder Theresa en ga zo maar door. of evenveel bewondering en respect voor iedereen? alles eerlijk verdeeld? hahah, zoals ik al zei; meer vragen dan antwoorden.
ik kan me voorstellen dat als ik Adam zie ik graag even een babbeltje met hem wil maken, of Abraham! oh, en laat ik Simson niet vergeten! ff een stoeipartij of zo. Haha, en misschien draaf ik nu een beetje speels door, maar beter iets te veel fantasie dan te weinig :)
Eigenlijk maar goed dat God de bijbel heeft laten maken. niet dat de bijbel heel goed beschrijft wat god zijn inhoudt (volgens mij, even uit mijn hoofd), Hij beschrijft zichzelf wel, maar gewoon in menselijke termen. echter weten we door de bijbel toch die 1% van Hem. het broodnodige wat we moeten weten over hoe Hij ons gemaakt heeft bijvoorbeeld! stel dat dat nergens was opgeschreven? dan hadden we als christen zijn misschien wel de evolutie theorie geaccepteerd?!
uiteindelijk is het gewoon een goed teken, dat onze Vader weet wat we nodig hebben en helemaal precies weet hoeveel we aan kúnnen. Hij heeft ons richtlijnen en waarheden gegeven.
grappig dat wij als mensen toch zo kunnen nadenken over onderwerpen waar we nooit uit gaan komen hier op earth :).
oh wacht! ik vergeet nog een hele leuke en belangrijke.
TAAL
ik ga ervan uit dat onze Heer de taal heeft gemaakt. maar misschien spreekt Hij in een soort alien taal?
nee, dat is nog te klein. het is groter. misschien praat hij niet met woorden? maar met de wind? of een soort zangerig geluid? en hoe zou Hij tegen zijn engelen praten? of is dat een soort gedachten overbrengen? dat God in de gedachten van de engel laat zien wat hij wil laten gebeuren?
zoals ik al zei. best leuk en interessant om erover na te denken en fantaseren. wat ik zelf wel echt belangrijk vind is dit: ik las vandaag op beam 10 dingen waar je spijt van krijgt (als je het niet doet) .
lees het even. uiteindelijk is ons doel de hemel, het is gewoon heel goed als je dus soms even van je eigen denk bolwerken los komt. even van 'boven' bekijken. onze aarde is het kanaal, de weg, de tunnel. de eindstreep ligt achter de dood. de dood is iets waar we mee kunnen stoppen om bang voor te zijn. de Heer heeft ons gered. hij is een god, en ook al weten we niet precies wat dat inhoudt, Hij houdt van ons, heeft ons gered en we zullen Hem zien. amen.
ik dacht na over het concept god. God is een god, wat is nu precies een god?
God is niet afgebakend, om te beginnen. dus Hij is overal. en volgens de bijbel is Hij ook de enige échte god. zie je het verschil ook als ik met een kleine of grote g schrijf? om even het onderscheid erin te houden. als we tegenwoordig over God praten dan zeggen we "geloof jij ook in God?". en dan bedoelen we dus degene met 1000 namen. God. of de Heere, of Jezus Christus. enz.
maar doen we onze Vader hiermee niet te kort? ik weet dat in de zinnen hierboven nog heel veel hoeken en gaten zitten, en nog meer vragen dan antwoorden oproept. maar ik wil het specifiek over het god-zijn hebben.
wat is nu precies een god?
daarover kom ik op het eind terug. eerst wil ik je wat te denken geven over God, over de Heere Jezus.
als je het hebt over God dan gaan je hersens eigenlijk al in een flits naar dat stukje in je brein wat daaraan toegewijd is. alle slechte of goede ervaringen, je eigen beeldvorming en het proberen te begrijpen met je verstand. en niet te vergeten; ook je gevoel, wat je verhouding is met Hem. erken je Hem? of zeg je dat Hij niet bestaat? vind je Hem een eikel doordat Hij volgens jou mensen laat lijden, of put je elke dag vanuit Zijn eindeloze poel van liefde?
geen wonder dat sommige mensen vastgeroest zijn (dat bedoel ik niet verkeerd), als die plek in je hersens altijd hetzelfde blijft, en versterkt wordt in hetzelfde dan is het moeilijk om buiten je denkbeeld te denken.
en misschien denk ik nu iets ruimer dan normaal, maar ik heb ook gewoon een grens tot hoever ik bevat wat het god-zijn nu echt inhoud. waar God toe in staat is. geen wonder dat het een 'ding' wordt als je gaat praten over bekering etc.
eigenlijk heb je een vernieuwing van die plek in je hersens nodig, want één van de grootste knellingen is toch altijd dat mensen het een 'ding' gaan vinden omdat je van nature gewend ben iets te doen om iets te krijgen.
veel gedachten zoals je ziet, één ervan was ook of we in de hemel iets van rangen hebben. of zullen we juist dan gewoon veel bewondering hebben voor bepaalde personen? zoals geweldige bijbels helden, of bijv. Maarten Luther King (schrijf ik dat goed?), moeder Theresa en ga zo maar door. of evenveel bewondering en respect voor iedereen? alles eerlijk verdeeld? hahah, zoals ik al zei; meer vragen dan antwoorden.
ik kan me voorstellen dat als ik Adam zie ik graag even een babbeltje met hem wil maken, of Abraham! oh, en laat ik Simson niet vergeten! ff een stoeipartij of zo. Haha, en misschien draaf ik nu een beetje speels door, maar beter iets te veel fantasie dan te weinig :)
Eigenlijk maar goed dat God de bijbel heeft laten maken. niet dat de bijbel heel goed beschrijft wat god zijn inhoudt (volgens mij, even uit mijn hoofd), Hij beschrijft zichzelf wel, maar gewoon in menselijke termen. echter weten we door de bijbel toch die 1% van Hem. het broodnodige wat we moeten weten over hoe Hij ons gemaakt heeft bijvoorbeeld! stel dat dat nergens was opgeschreven? dan hadden we als christen zijn misschien wel de evolutie theorie geaccepteerd?!
uiteindelijk is het gewoon een goed teken, dat onze Vader weet wat we nodig hebben en helemaal precies weet hoeveel we aan kúnnen. Hij heeft ons richtlijnen en waarheden gegeven.
grappig dat wij als mensen toch zo kunnen nadenken over onderwerpen waar we nooit uit gaan komen hier op earth :).
oh wacht! ik vergeet nog een hele leuke en belangrijke.
TAAL
ik ga ervan uit dat onze Heer de taal heeft gemaakt. maar misschien spreekt Hij in een soort alien taal?
nee, dat is nog te klein. het is groter. misschien praat hij niet met woorden? maar met de wind? of een soort zangerig geluid? en hoe zou Hij tegen zijn engelen praten? of is dat een soort gedachten overbrengen? dat God in de gedachten van de engel laat zien wat hij wil laten gebeuren?
zoals ik al zei. best leuk en interessant om erover na te denken en fantaseren. wat ik zelf wel echt belangrijk vind is dit: ik las vandaag op beam 10 dingen waar je spijt van krijgt (als je het niet doet) .
lees het even. uiteindelijk is ons doel de hemel, het is gewoon heel goed als je dus soms even van je eigen denk bolwerken los komt. even van 'boven' bekijken. onze aarde is het kanaal, de weg, de tunnel. de eindstreep ligt achter de dood. de dood is iets waar we mee kunnen stoppen om bang voor te zijn. de Heer heeft ons gered. hij is een god, en ook al weten we niet precies wat dat inhoudt, Hij houdt van ons, heeft ons gered en we zullen Hem zien. amen.
maandag 30 juni 2014
ik wil niet
woede.
boosheid.
kokendhete gevoelens, alsof elk moment alles naar buiten kan komen.
ik. ben. zo. boos.
waarop?
geen idee. op mijn situatie, op het lot, op andere mensen die wél een geslaagd leven hebben.
op mezelf, omdat ik zo vaak bang ben om fouten te maken, de angst voor afwijzing.
ik wil slaan, en ik wil schreeuwen.
ik wil schoppen, en ik wil pijn doen.
ik wil vernielen, en ik wil kunnen.
machteloos omdat ik niet kan. ik kan niet omdat ik dat nog moet leren. ik moet nog leren waar ik nu al zo lang mee overhoop lig, en datgene wat ik moet leren duurt zo lang.
zo laaaanggggg.
ik heb genoeg.
als dit het leven is, dan wil ik niet. dan zoek ik mijn heil ergens anders.
ik zou willen dat alles me niks kan schelen, ik zou het op dit moment zo graag willen.
het doet pijn, en het voelt machteloos als ik er iets om geef, maar het niet kan bereiken.
Heer, waar ben je?
help me uit deze put. die me alleen maar dieper brengt.
Heer, waar ben je?
bang voor mezelf, bang om alles op iemand af te reageren.
het doet zo'n pijn, dit alles te weten, maar er niks mee kunnen.
woede.
boosheid.
zaterdag 28 juni 2014
het einde van het JV seizoen, BBQ
vrijdagavond, 18:00
deze avond hebben we onze lift (Jannick en ik) van Dirk-Jan. op de fiets ernaar toe stijgt mijn spanning een klein beetje, ook heb ik vandaag mijn nieuwe cap op. alertheid siert Gerhard als het hem opvalt.
Dirk-Jan zien we van het begin van de straat naar ons toe rijden, als hij voor onze neus stopt zien we met een mengeling van verbazing en ontzetting dat de middelste bank propvol vlees, sap en stokbrood ligt.
de boodschappen voor de bbq.
gelukkig is onze spreekwoordelijke reddende engel in dit verhaal meneer Huttenga, de vader dus van Dirk-Jan. met een kalme tred en een rotsvast vertrouwen loopt hij naar de bus, om onze last van materiaal over te nemen.
als alles recht is gezet begeven we ons op pad. door deze intro heen is Arnold ook aangekomen. met z'n drieën (en 1 voorin) kruipen we knus tegen elkaar. de 2 stoelen achterin (die het moeilijkst bereikbaar zijn) zijn speciaal gereserveerd voor Sander en Jan-Willem, onze 2 luie feestbeesten die hun energie bewaren voor het feest.
zodra we aangekomen zijn als 1 van de eersten helpen we de boel een beetje op gang. stokbrood snijden is besteed aan Sander en DJ (als ik zo vrij mag zijn, elke keer Dirk-Jan op schrijven is zo lang en is niet echt een meerwaarde) die er een competitie van snel snijden van maken. en ook al valt er soms een broodje op de grond (die door Sander weer in de zak wordt gestopt: let wel, de zak waar álle net gesneden broodjes in liggen), de klus wordt geklaard!
ik heb veel spanning, voel me niet echt lekker. maar dat mag de pret niet drukken. ik moet je eerlijk bekennen, na het eten van 1 hamburger ben ik weggegaan en heb ik me afgesloten, en genoeg geschreven voor minstens 2 blogs. maar dat is een ander verhaal en daar zul je meer van zien.
wanneer mijn broeder Jannick zich kwetsbaar opstelt en me terug in het gebeuren probeert te halen ga ik er weer voor. ik heb muziek op en ondertussen braad ik de laatste stukken vlees op de grillplaat.
het meer ontspannende gedeelte (voor mij dan) begint wanneer er een lange jongeman op een grote 3-wielige skelter over het voetbal veldje schuurt (Kees dus) begin ik toch weer wat vrolijker te worden, zulke gekke dingen doen me goed, en zeker als die mooi-boy Sander er een potje van maakt.
met de droogheid van een kwast begint hij traag aan zijn doel om de skelter te parkeren in het doel, waar op dat moment dus volop word bewogen. "10 punten als je Sander op z'n hoofd raakt" hoor ik roepen.
en kijk, dit zijn van die schitterende momenten die ik koester op events zoals dit.
en ja hoor, na een tijdje hebben Kees en Sander elkaar gevonden door de 3-wiel party pooper (wat betekent dat eigenlijk?). Kees geeft een voortreffelijk voorbeeld hoe je met 2 wielen kunt rijden (dus de skelter gekanteld).
maar onze krullenbol bakt er minder van, na diverse pogingen die óf eindigen in de bosjes, óf net de autospiegel mist, óf meerdere keren ervoor zorgt dat bijrijder Kees zijn leven niet zeker is komt het allemaal tot een eind wanneer de wielie totaal zijn doel mist en de skelter op zijn rug beland. je kunt zeggen wat je wilt, maar door deze voorvallen vindt ik mijn vreugde en plezier terug in deze avond, die oh zo vol spanning en eenzaamheid begon.
na deze gebeurtenis ben ik deze blog gaan schrijven, en als ik nu om me heen kijk zie ik iedereen gezellig keuvelen, er is een vuurtje en je hoort mensen lachen en gek doen.
de avond loopt op zijn eind. Cynthia komt met een boeket voor Bram aanlopen. iets waar deze bbq ook over ging, afscheid nemen van Bram als begeleider van onze groep. ook veel andere mensen gaan weg, iets wat ik erg betreur, aangezien ik een enorme schurft heb aan afscheid. ik wou dat alles hetzelfde bleef...
maar laten we ons niet in gedachten verzinken, even op het moment blijven. het afscheidspraatje wekt nog menig lach op, altijd leuk om herinneringen op te halen! het cadeau is een briefje van iedereen persoonlijk, met iets leuks geschreven. iemand (was dat Koos?) zet nog even "Bramie bedankt, Bramie bedankt" in.
ook Bram heeft nog een goed woord, en wat je eigenlijk gelijk hoort is dat hier een man met levenservaring spreekt. het bestuur word ook bedankt, Jan-Willem maakt van de gelegenheid gebruik om zijn harde werken beloont te zien. wat uiteraard ontaard in een weldadig gelach, wat voor gelach? dat is niet aan mij om te bepalen, maar weet dat Jan-Willem het zwaar zal hebben volgend jaar. Albert van Vulpen eindigt onze reeks toespraken.
wanneer wij ons weer naar Emmeloord begeven horen we dat het zusje van DJ ook mee moet. geen probleem! want met z'n vieren op de middenbank is niet erg, gewoon alleen erg krap. heel krap. nou ja, meer als in zo'n vrachtwagen dat varkens vervoert, helemaal in de verdrukking.
naar mate we het eind van de reis naderen voel ik me al bijna een 1-eiege tweeling met Gerhard. ook sander haalt nog even alles uit de kast (waar haalt die jongen de energie vandaan?!) om hard mee te zingen met de radio. oftewel, een geslaagd einde, van een geslaagde avond.
veel mensen gaan weg, tot mijn grote verdriet.
alsnog hoop ik dat je van deze blog heb genoten, lees het nog een keer na, als eerbetoon aan een geweldig jaar JV. koester de herinneringen. dit is mijn eerbetoon daaraan.
greetz,
Rick
PS: bijna de credits vergeten! credits gaan naar: Roelieke en Martine, voor het organiseren. mensen die ik niet in mijn verhaal genoemd heb, maar evenveel lol en gezelligheid beleeft hebben als beschreven personen.
deze avond hebben we onze lift (Jannick en ik) van Dirk-Jan. op de fiets ernaar toe stijgt mijn spanning een klein beetje, ook heb ik vandaag mijn nieuwe cap op. alertheid siert Gerhard als het hem opvalt.
Dirk-Jan zien we van het begin van de straat naar ons toe rijden, als hij voor onze neus stopt zien we met een mengeling van verbazing en ontzetting dat de middelste bank propvol vlees, sap en stokbrood ligt.
de boodschappen voor de bbq.
gelukkig is onze spreekwoordelijke reddende engel in dit verhaal meneer Huttenga, de vader dus van Dirk-Jan. met een kalme tred en een rotsvast vertrouwen loopt hij naar de bus, om onze last van materiaal over te nemen.
als alles recht is gezet begeven we ons op pad. door deze intro heen is Arnold ook aangekomen. met z'n drieën (en 1 voorin) kruipen we knus tegen elkaar. de 2 stoelen achterin (die het moeilijkst bereikbaar zijn) zijn speciaal gereserveerd voor Sander en Jan-Willem, onze 2 luie feestbeesten die hun energie bewaren voor het feest.
zodra we aangekomen zijn als 1 van de eersten helpen we de boel een beetje op gang. stokbrood snijden is besteed aan Sander en DJ (als ik zo vrij mag zijn, elke keer Dirk-Jan op schrijven is zo lang en is niet echt een meerwaarde) die er een competitie van snel snijden van maken. en ook al valt er soms een broodje op de grond (die door Sander weer in de zak wordt gestopt: let wel, de zak waar álle net gesneden broodjes in liggen), de klus wordt geklaard!
ik heb veel spanning, voel me niet echt lekker. maar dat mag de pret niet drukken. ik moet je eerlijk bekennen, na het eten van 1 hamburger ben ik weggegaan en heb ik me afgesloten, en genoeg geschreven voor minstens 2 blogs. maar dat is een ander verhaal en daar zul je meer van zien.
wanneer mijn broeder Jannick zich kwetsbaar opstelt en me terug in het gebeuren probeert te halen ga ik er weer voor. ik heb muziek op en ondertussen braad ik de laatste stukken vlees op de grillplaat.
het meer ontspannende gedeelte (voor mij dan) begint wanneer er een lange jongeman op een grote 3-wielige skelter over het voetbal veldje schuurt (Kees dus) begin ik toch weer wat vrolijker te worden, zulke gekke dingen doen me goed, en zeker als die mooi-boy Sander er een potje van maakt.
met de droogheid van een kwast begint hij traag aan zijn doel om de skelter te parkeren in het doel, waar op dat moment dus volop word bewogen. "10 punten als je Sander op z'n hoofd raakt" hoor ik roepen.
en kijk, dit zijn van die schitterende momenten die ik koester op events zoals dit.
en ja hoor, na een tijdje hebben Kees en Sander elkaar gevonden door de 3-wiel party pooper (wat betekent dat eigenlijk?). Kees geeft een voortreffelijk voorbeeld hoe je met 2 wielen kunt rijden (dus de skelter gekanteld).
maar onze krullenbol bakt er minder van, na diverse pogingen die óf eindigen in de bosjes, óf net de autospiegel mist, óf meerdere keren ervoor zorgt dat bijrijder Kees zijn leven niet zeker is komt het allemaal tot een eind wanneer de wielie totaal zijn doel mist en de skelter op zijn rug beland. je kunt zeggen wat je wilt, maar door deze voorvallen vindt ik mijn vreugde en plezier terug in deze avond, die oh zo vol spanning en eenzaamheid begon.
na deze gebeurtenis ben ik deze blog gaan schrijven, en als ik nu om me heen kijk zie ik iedereen gezellig keuvelen, er is een vuurtje en je hoort mensen lachen en gek doen.
de avond loopt op zijn eind. Cynthia komt met een boeket voor Bram aanlopen. iets waar deze bbq ook over ging, afscheid nemen van Bram als begeleider van onze groep. ook veel andere mensen gaan weg, iets wat ik erg betreur, aangezien ik een enorme schurft heb aan afscheid. ik wou dat alles hetzelfde bleef...
maar laten we ons niet in gedachten verzinken, even op het moment blijven. het afscheidspraatje wekt nog menig lach op, altijd leuk om herinneringen op te halen! het cadeau is een briefje van iedereen persoonlijk, met iets leuks geschreven. iemand (was dat Koos?) zet nog even "Bramie bedankt, Bramie bedankt" in.
ook Bram heeft nog een goed woord, en wat je eigenlijk gelijk hoort is dat hier een man met levenservaring spreekt. het bestuur word ook bedankt, Jan-Willem maakt van de gelegenheid gebruik om zijn harde werken beloont te zien. wat uiteraard ontaard in een weldadig gelach, wat voor gelach? dat is niet aan mij om te bepalen, maar weet dat Jan-Willem het zwaar zal hebben volgend jaar. Albert van Vulpen eindigt onze reeks toespraken.
wanneer wij ons weer naar Emmeloord begeven horen we dat het zusje van DJ ook mee moet. geen probleem! want met z'n vieren op de middenbank is niet erg, gewoon alleen erg krap. heel krap. nou ja, meer als in zo'n vrachtwagen dat varkens vervoert, helemaal in de verdrukking.
naar mate we het eind van de reis naderen voel ik me al bijna een 1-eiege tweeling met Gerhard. ook sander haalt nog even alles uit de kast (waar haalt die jongen de energie vandaan?!) om hard mee te zingen met de radio. oftewel, een geslaagd einde, van een geslaagde avond.
veel mensen gaan weg, tot mijn grote verdriet.
alsnog hoop ik dat je van deze blog heb genoten, lees het nog een keer na, als eerbetoon aan een geweldig jaar JV. koester de herinneringen. dit is mijn eerbetoon daaraan.
greetz,
Rick
PS: bijna de credits vergeten! credits gaan naar: Roelieke en Martine, voor het organiseren. mensen die ik niet in mijn verhaal genoemd heb, maar evenveel lol en gezelligheid beleeft hebben als beschreven personen.
donderdag 26 juni 2014
maandag 23 juni 2014
Een vrolijk goedemorgen!
heb een filmpje gemaakt toen ik uit bed kwam deze ochtend, om te amuseren, op te vrolijken of die glimlach van je gezicht te halen :)
zaterdag 21 juni 2014
My soulmate
Heidens, ik word gek van mezelf. zit de hele week al in een soort van dip naar beneden. opgesloten in mijn hoofd. hoe kan ik ideeën bedenken, en over leuke dingen schrijven als ik niks meemaak? als ik bijna alleen maar negatieve gedachten heb? ik heb enorm veel zin om ergens heen te gaan, maar met wie?
ik mis iemand om te ondernemen, iemand om mee te zwaardvechten, piano te spelen. verhitte discussies te voeren over onderwerpen waar we het toch nooit over eens zullen zijn, maar na afloop ook elkaar een klap op de schouder geven. samen naar een festival gaan, of een interessante spreker. gewoon een gemis....
woede vindt ik ook moeilijk. wat doe je ermee? op avonden en uren zoals deze voel ik de woede als een tornado in mijn binnenste razen, elke emotie met meedogenloze kracht verterend, boosheid borrelt op en in gedachten zie ik hoe ik dingen sloop, en tier, en een eindeloze schreeuw van machteloosheid geef....
en toch hou ik me in. waarom? ik wil uiting geven, maar weet niet hoe. ik wil mensen laten voelen hoe ik me voel, laten zien wat ik zie.
eigenlijk is het een gelukkig toeval dat ik met oefenzwaarden en vechtstokken oefen, de enige manier namelijk hoe ik mijn woede ombuig in iets wat ik wél kan begrijpen. tijdens het schrijven van deze zin wordt m'n explosiviteit minder, van me af schrijven helpt altijd. ook al weet ik dat het zal terugkomen. op deze momenten mis ik een soulmate, iemand die me aanvoelt, begrijpt en weet wat ik nodig heb. ik vroeg net tijdens een kort wandelingetje met mijn vechtstok aan Jezus waar Hij was, Hij liet het even voelen. ik zag Hem niet deze week, maar Hij zei datie er wel was. en dat Hij er altijd was.
grappig hoe kortzichtig wij als mensen eigenlijk zijn dan. soms denk ik zelf dat ik het hele plaatje zie, maar wanneer ik dat denk zitten er nog 10 lagen overheen van het grotere plan, waarschijnlijk wel 100 of 1000.
greetz,
Rick
ik mis iemand om te ondernemen, iemand om mee te zwaardvechten, piano te spelen. verhitte discussies te voeren over onderwerpen waar we het toch nooit over eens zullen zijn, maar na afloop ook elkaar een klap op de schouder geven. samen naar een festival gaan, of een interessante spreker. gewoon een gemis....
woede vindt ik ook moeilijk. wat doe je ermee? op avonden en uren zoals deze voel ik de woede als een tornado in mijn binnenste razen, elke emotie met meedogenloze kracht verterend, boosheid borrelt op en in gedachten zie ik hoe ik dingen sloop, en tier, en een eindeloze schreeuw van machteloosheid geef....
en toch hou ik me in. waarom? ik wil uiting geven, maar weet niet hoe. ik wil mensen laten voelen hoe ik me voel, laten zien wat ik zie.
eigenlijk is het een gelukkig toeval dat ik met oefenzwaarden en vechtstokken oefen, de enige manier namelijk hoe ik mijn woede ombuig in iets wat ik wél kan begrijpen. tijdens het schrijven van deze zin wordt m'n explosiviteit minder, van me af schrijven helpt altijd. ook al weet ik dat het zal terugkomen. op deze momenten mis ik een soulmate, iemand die me aanvoelt, begrijpt en weet wat ik nodig heb. ik vroeg net tijdens een kort wandelingetje met mijn vechtstok aan Jezus waar Hij was, Hij liet het even voelen. ik zag Hem niet deze week, maar Hij zei datie er wel was. en dat Hij er altijd was.
grappig hoe kortzichtig wij als mensen eigenlijk zijn dan. soms denk ik zelf dat ik het hele plaatje zie, maar wanneer ik dat denk zitten er nog 10 lagen overheen van het grotere plan, waarschijnlijk wel 100 of 1000.
greetz,
Rick
donderdag 12 juni 2014
donderdagavond vermaak (met geluid en stem)
een tijdje geleden heb ik een filmpje op facebook gezet waar ik wat piano spel laat horen. nou ja, "spel" is een te groot woord voor dit aanmodderen, het filmpje is inclusief vingers knakken.
kijk en beslist u zelf wat u ervan vindt!
kijk en beslist u zelf wat u ervan vindt!
zondag 25 mei 2014
zondagsrust in de burger king
deze zondag ga ik weer naar huis, na een paar heerlijke dagen bij m'n ouders weer naar m'n eigen stekje.
ik ga via Almere, ik moet nog naar de bibliotheek en zo vaak krijg ik de kans niet. ouders waren het niet echt mee eens, maar ja, wat kun je ertegen doen? xD
als ik dus naar de bieb in Almere reis ga ik altijd even naar de burger king. even bij-tanken in fast food (niet dat ik dat niet genoeg doe maar dat is geen búrger king!)
toen ik in het rijtje stond wou ik graag zo snel mogelijk geholpen worden. toen de hele rij geholpen was stonden we allemaal als apen naar de medewerkers te staren. zij zouden ons voedsel brengen! alleen zij kunnen ervoor zorgen dat we het krijgen! en we hebben natuurlijk al betaald.. je ziet iedereen in gedachten al nadenken over hoe snel, of in welke volgorde ze gaan eten. grappig... het is hier niet bepaald rustig maar blijkbaar ben je eventjes éénsgezind als je met andere mensen op je vreten staat te wachten.
en kijk, ik ben echt de moeilijkste niet. maar er komt een kink in de eensgezindheid als mensen die later dan mij afrekende éérder hun eten krijgen! maar ach, waarschijnlijk zal mijn eten dan alleen maar lekkerder zijn..
het resultaat is een lekker steakhouse menu met een enorme beker bananenmilkshake gna gna gna
een goede (resterende) zondag iedereen, moge God je leiden deze week en als je in een gesprek verwikkeld bent, denk dan niet aan iemand in z'n blote reet.
Rick
ik ga via Almere, ik moet nog naar de bibliotheek en zo vaak krijg ik de kans niet. ouders waren het niet echt mee eens, maar ja, wat kun je ertegen doen? xD
als ik dus naar de bieb in Almere reis ga ik altijd even naar de burger king. even bij-tanken in fast food (niet dat ik dat niet genoeg doe maar dat is geen búrger king!)
toen ik in het rijtje stond wou ik graag zo snel mogelijk geholpen worden. toen de hele rij geholpen was stonden we allemaal als apen naar de medewerkers te staren. zij zouden ons voedsel brengen! alleen zij kunnen ervoor zorgen dat we het krijgen! en we hebben natuurlijk al betaald.. je ziet iedereen in gedachten al nadenken over hoe snel, of in welke volgorde ze gaan eten. grappig... het is hier niet bepaald rustig maar blijkbaar ben je eventjes éénsgezind als je met andere mensen op je vreten staat te wachten.
en kijk, ik ben echt de moeilijkste niet. maar er komt een kink in de eensgezindheid als mensen die later dan mij afrekende éérder hun eten krijgen! maar ach, waarschijnlijk zal mijn eten dan alleen maar lekkerder zijn..
het resultaat is een lekker steakhouse menu met een enorme beker bananenmilkshake gna gna gna
een goede (resterende) zondag iedereen, moge God je leiden deze week en als je in een gesprek verwikkeld bent, denk dan niet aan iemand in z'n blote reet.
Rick
een avondje mijnenveld
21:17
het is een mijnenveld hier. ik ben op het feest van Bram en Jennie ter ere van hun 25 jaar jubileum. overal mensen, prikkels en omgangs manieren waar ik van opkijk of me voor interesseer. ik probeer alles te begrijpen en op te vangen maar ik weet dat ik mezelf hierdoor ook overprikkelt maak. daarom ben ik nu net naar buiten gelopen en even ergens alleen gaan zitten, op de rand van de trampoline. ik ga muziek op zetten, koptelefoon op en weer naar binnen (de schuur), zo kan ik het beter verdragen en als ik gesprekken wil of ik wordt aangeschoten dan zet ik hem af.
Rick
22:08
net een paar geweldige stukjes gezien! creativiteit is geboren in deze familie!
ook nog een voorvalletje: ik moest ontzettend nodig plassen, dus ik vroeg heel fatsoenlijk waar aan Hiljan, er liep een meisje mee die ook moest. dus wij stappen die keet in waar 2 wc's ingebouwd waren. eerste hindernis is dat er geen licht is... dus mijn eerste reactie tegenover de meid is "dat word lastig met afvegen". maar geen zorgen, ik hoefde alleen maar te plassen.
we gaan zitten, en op de 1 of andere manier waren we even tweelingen. ik hoor de boel naar beneden gaan (ik deed dat dus ook tegelijk) en daarna een dikke plasstraal!! ik moest ff op gang komen dus ik viel pas later bij. daarna hoor ik dat we tegelijkertijd klaar zijn. maar om haar niet aan te kijken schuif ik pardoes m'n broek weer omhoog en maak dat ik wegkom (gelukkig is het geen onwaarheid dat vrouwen meer tijd nodig hebben!) en ik heb natuurlijk wel even een snelle haal met wc papier gedaan. ik geneer me niet zo vaak maar dit was toch wel een momentje waarvan ik dacht "okee,... duszzzzz"
Rick
23:34
op weg naar huis. we waren met een klein clubje van jv, maar oh zo gezellig! zulke avondjes zijn altijd erg tricky. ik moet oppassen dat ik niet overprikkelt raak, als antwoord daarop is het nodig dat ik me soms een tijdje afsluit. deze avond deed ik dat door muziek te luisteren met koptelefoon. tegelijkertijd moet ik er ook aan denken dat ik me niet teveel afsluit. ik weet van mezelf dat ik dan ontvlucht, terwijl ik juist moet oefenen. ik heb echt nagedacht over of ik zou gaan, deze avond. dit waren mijn redenen toch te gaan:
-ik moet oefenen met sociale situaties, JV avond is al tricky genoeg. oefening baart kunst
-deze reden vertel ik niet
-juist omdat ik er een beetje tegenop zag ben ik gegaan, juist hierdoor kan ik mezelf later ook meer pushen. en wat ik meegenomen heb uit mijn jeugd is dat als ik ergens niet naartoe ga of mee ga dan wordt het altijd leuk! en dan hoor ik de dingen die ik gemist heb en dan heb ik er spijt van dat ik niet mee ben gegaan.
fijne zondag iedereen :)
Rick
het is een mijnenveld hier. ik ben op het feest van Bram en Jennie ter ere van hun 25 jaar jubileum. overal mensen, prikkels en omgangs manieren waar ik van opkijk of me voor interesseer. ik probeer alles te begrijpen en op te vangen maar ik weet dat ik mezelf hierdoor ook overprikkelt maak. daarom ben ik nu net naar buiten gelopen en even ergens alleen gaan zitten, op de rand van de trampoline. ik ga muziek op zetten, koptelefoon op en weer naar binnen (de schuur), zo kan ik het beter verdragen en als ik gesprekken wil of ik wordt aangeschoten dan zet ik hem af.
Rick
22:08
net een paar geweldige stukjes gezien! creativiteit is geboren in deze familie!
ook nog een voorvalletje: ik moest ontzettend nodig plassen, dus ik vroeg heel fatsoenlijk waar aan Hiljan, er liep een meisje mee die ook moest. dus wij stappen die keet in waar 2 wc's ingebouwd waren. eerste hindernis is dat er geen licht is... dus mijn eerste reactie tegenover de meid is "dat word lastig met afvegen". maar geen zorgen, ik hoefde alleen maar te plassen.
we gaan zitten, en op de 1 of andere manier waren we even tweelingen. ik hoor de boel naar beneden gaan (ik deed dat dus ook tegelijk) en daarna een dikke plasstraal!! ik moest ff op gang komen dus ik viel pas later bij. daarna hoor ik dat we tegelijkertijd klaar zijn. maar om haar niet aan te kijken schuif ik pardoes m'n broek weer omhoog en maak dat ik wegkom (gelukkig is het geen onwaarheid dat vrouwen meer tijd nodig hebben!) en ik heb natuurlijk wel even een snelle haal met wc papier gedaan. ik geneer me niet zo vaak maar dit was toch wel een momentje waarvan ik dacht "okee,... duszzzzz"
Rick
23:34
op weg naar huis. we waren met een klein clubje van jv, maar oh zo gezellig! zulke avondjes zijn altijd erg tricky. ik moet oppassen dat ik niet overprikkelt raak, als antwoord daarop is het nodig dat ik me soms een tijdje afsluit. deze avond deed ik dat door muziek te luisteren met koptelefoon. tegelijkertijd moet ik er ook aan denken dat ik me niet teveel afsluit. ik weet van mezelf dat ik dan ontvlucht, terwijl ik juist moet oefenen. ik heb echt nagedacht over of ik zou gaan, deze avond. dit waren mijn redenen toch te gaan:
-ik moet oefenen met sociale situaties, JV avond is al tricky genoeg. oefening baart kunst
-deze reden vertel ik niet
-juist omdat ik er een beetje tegenop zag ben ik gegaan, juist hierdoor kan ik mezelf later ook meer pushen. en wat ik meegenomen heb uit mijn jeugd is dat als ik ergens niet naartoe ga of mee ga dan wordt het altijd leuk! en dan hoor ik de dingen die ik gemist heb en dan heb ik er spijt van dat ik niet mee ben gegaan.
fijne zondag iedereen :)
Rick
dinsdag 20 mei 2014
Rust
op dit moment ben ik erg overprikkeld, ik heb een kolkende stroom van gevoelens, gedachten en emoties die door mijn lijf heen razen als adrenaline. ik zit in een tornado, soms even in het oog voor een momentje pauze om daarna weer los te breken.
rust in geest en ziel is een punt waar ik voortdurend mee in de weer ben, wat ik nodig heb op momenten als deze zijn stilte op de plek waar ik ben of een koptelefoon om me af te schermen tegen geluiden van buitenaf, de belangrijkste eis is de soundtrack "Brothers" van de pearl harbor muziek lijst. waarom schrijf ik dit allemaal op? omdat rust het belangrijkste is om weer door te gaan, om me te uiten, om je mee te laten voelen wat ik voel. en wat vervolgens weer een stuk rust aan mij geeft.
weet je wat? luister met me mee!
zorg ervoor dat je ergens alleen bent en muziek kunt luisteren, of zet het geluid van je headset/koptelefoon hard genoeg om andere geluiden niet meer te horen. zoek vervolgens het nummer pearl harbor: brothers op, liefst op spotify voor de kwaliteit. ga in een houding zitten waarin je relax zit, en luister de muziek....
de muziek inspireert me om meer te zeggen:
laat het je beroeren en raken en doorsteken tot in het diepst van je hart. daar zul je een stuk(je) liefde vinden die God je heeft gegeven, bekeerd of niet bekeerd, ieder mens heeft dat daar. en van die liefde zeg ik tegen jou: ik hou van je, als van een broeder tot broeder, of van een broeder tot zuster. ik hou van je om wie je bent, niet om wat je hebt gedaan, wat je doet of wat je gaat doen. ben je een huismoeder, hardwerkende vrouw of ben je volgens de mensen om je heen een probleem geval? ben je niet voldoende in de ogen van iemand anders? ben je een vader die van zijn kinderen houdt en zijn vrouw bemint? ben je een man die met elke vezel in zijn lichaam voor zijn kinderen en vrouw wil zorgen, en weet dat je alles voor ze zal geven? zoek je iemand? heb je een klere huwelijk? ben je verraden, belachelijk gemaakt of te kijk gezet door vrienden of mensen die je goed kent? gaat alles perfect in je leven? heb je een baan die ruimschoots betaalt, geld voor alles wat je nodig hebt? ben je een kind die alles fout doet volgens zijn omgeving? voel je je alsof je altijd mensen teleurstelt? alsof je ondanks alle moeite die je doet nooit datgene zal halen wat je wil bereiken? heb je vrienden en familie, warmte en gezelligheid?
ik hou van je vanuit een liefde die ik niet kan verklaren, een onpeilbare poel van ... ja, wat eigenlijk? toch hou ik van je.
in elk mens, elk dier, elk stuk natuur, in de lucht en in de grond, in adem en ogen, in bloed en in vlees. in hart en in je ziel, overal is God, en of je het wil of niet, Hij zit in je, in een klein brokje oerkracht dat ervoor zorgt dat jij leeft. ik hoop vanuit de grond van mijn hart dat als je dit leest je mijn Vriend kent, in wie we samen allemaal hetzelfde zijn. dat stukje goddelijkheid in ons hart, daar geplaatst door onze Maker en aan wie wij verantwoordelijkheid zullen afleggen wanneer jij je laatste adem uitblaast. ik ben niet bang om te sterven, ik weet met zekerheid dat ik niet voor het hiernamaals bang hoef te zijn want mijn Jezus heeft de dood letterlijk tot iets nietigs gemaakt. wees niet bang..
het sterven zal de juistheid van een waar christen laten zien. en jij MOET dat zijn, wil je niet eindigen in een hel.
wie A zegt moet ook B zeggen.
die A is Jezus
als je die stap neemt om serieus met Hem aan de slag te gaan zeg je eigenlijk "ja, ik wil gaan leven".
en misschien heb je die stap al genomen, zonder dat je het weet? waarom ga je naar je jeugdvereniging, je Bijbelstudie groep? waarom ga je nog steeds naar de kerk? waarom vind je het nog steeds interessant om te praten met die persoon uit 1 van je kringen? degene die je wijst op de jaren die je nog gaat verspillen als je niet nu die keuze maakt om bij God aan te kloppen?
roep..
zeg iets...
fluister..
kom zeg! ga me niet vertellen dat je al die dingen doet zonder ook maar een greintje gewetensgeluid?! zonder erbij na te denken, zonder een stukje interesse in jou?
waar ben je mee bezig?! naar de kerk gaan maar niet accepteren wat het beste voor jou is?! WAAROM LEES JE MIJN BLOG NU NOG VERDER als je niks gaat doen met wat je ik je net vertelt heb? God zegt jou iets, luister ernaar.
STOP.. stop het nu..
stop met lezen en geef toe dat je niks wil doen met een god, met iemand die zegt jou gered te hebben maar wat je niet gelooft.
hmm, ik weet al wat. lees deze volgende zin heel aandachtig door:
als je deze hele alinea leest moet je me beloven om vanavond God te vragen om in je hart te komen, deze hele alinea, oké? dus als er een regel wit tussen zit. email, bel of vraag iemand waarvan jij weet dat hij/zij de Heilige Geest uitstraalt. bid even samen met hem. eng hé? :) ik weet hoe het voelt, vandaar dat ik je een geruststelling kan geven. degene die jij vraagt zal je niet afwijzen, of zeggen dat hij/zij geen tijd heeft. geen zorgen! vraag hem of haar gewoon heel simpel of hij/zij wil bidden met jou. ik weet nu al met zekerheid dat die persoon je zal aankijken, en ziet of hoort dat je serieus bent, en hij of zij zal samen met je bidden. einde.
je hebt de alinea uitgelezen?? waarom? ik zij toch dat als je dat zou doen je vanavond moet aankloppen bij Jezus! Hij zal je aan zien komen en een flinke warme hug geven. ik heb net voor je gebeden (ik bad: Heer, wilt u elke lezer die dit leest raken, en echtheid geven) dus geen zorgen, misschien weet je het zelf (nog) niet maar de Heer zal je woorden geven, en de Heer zal je opendoen. in Jezus naam, Amen.
de Vader heeft hier het laatste woord, daarom groet ik je niet (Hij wel), maar omsluit je in mijn hart.
(als je God kent, dan ben je mijn broeder of zuster, ik wil ook jou bedanken voor het uitlezen en God zij met je :)
(deel alsjeblieft op facebook en waar dan ook)
rust in geest en ziel is een punt waar ik voortdurend mee in de weer ben, wat ik nodig heb op momenten als deze zijn stilte op de plek waar ik ben of een koptelefoon om me af te schermen tegen geluiden van buitenaf, de belangrijkste eis is de soundtrack "Brothers" van de pearl harbor muziek lijst. waarom schrijf ik dit allemaal op? omdat rust het belangrijkste is om weer door te gaan, om me te uiten, om je mee te laten voelen wat ik voel. en wat vervolgens weer een stuk rust aan mij geeft.
weet je wat? luister met me mee!
zorg ervoor dat je ergens alleen bent en muziek kunt luisteren, of zet het geluid van je headset/koptelefoon hard genoeg om andere geluiden niet meer te horen. zoek vervolgens het nummer pearl harbor: brothers op, liefst op spotify voor de kwaliteit. ga in een houding zitten waarin je relax zit, en luister de muziek....
de muziek inspireert me om meer te zeggen:
laat het je beroeren en raken en doorsteken tot in het diepst van je hart. daar zul je een stuk(je) liefde vinden die God je heeft gegeven, bekeerd of niet bekeerd, ieder mens heeft dat daar. en van die liefde zeg ik tegen jou: ik hou van je, als van een broeder tot broeder, of van een broeder tot zuster. ik hou van je om wie je bent, niet om wat je hebt gedaan, wat je doet of wat je gaat doen. ben je een huismoeder, hardwerkende vrouw of ben je volgens de mensen om je heen een probleem geval? ben je niet voldoende in de ogen van iemand anders? ben je een vader die van zijn kinderen houdt en zijn vrouw bemint? ben je een man die met elke vezel in zijn lichaam voor zijn kinderen en vrouw wil zorgen, en weet dat je alles voor ze zal geven? zoek je iemand? heb je een klere huwelijk? ben je verraden, belachelijk gemaakt of te kijk gezet door vrienden of mensen die je goed kent? gaat alles perfect in je leven? heb je een baan die ruimschoots betaalt, geld voor alles wat je nodig hebt? ben je een kind die alles fout doet volgens zijn omgeving? voel je je alsof je altijd mensen teleurstelt? alsof je ondanks alle moeite die je doet nooit datgene zal halen wat je wil bereiken? heb je vrienden en familie, warmte en gezelligheid?
ik hou van je vanuit een liefde die ik niet kan verklaren, een onpeilbare poel van ... ja, wat eigenlijk? toch hou ik van je.
in elk mens, elk dier, elk stuk natuur, in de lucht en in de grond, in adem en ogen, in bloed en in vlees. in hart en in je ziel, overal is God, en of je het wil of niet, Hij zit in je, in een klein brokje oerkracht dat ervoor zorgt dat jij leeft. ik hoop vanuit de grond van mijn hart dat als je dit leest je mijn Vriend kent, in wie we samen allemaal hetzelfde zijn. dat stukje goddelijkheid in ons hart, daar geplaatst door onze Maker en aan wie wij verantwoordelijkheid zullen afleggen wanneer jij je laatste adem uitblaast. ik ben niet bang om te sterven, ik weet met zekerheid dat ik niet voor het hiernamaals bang hoef te zijn want mijn Jezus heeft de dood letterlijk tot iets nietigs gemaakt. wees niet bang..
het sterven zal de juistheid van een waar christen laten zien. en jij MOET dat zijn, wil je niet eindigen in een hel.
wie A zegt moet ook B zeggen.
die A is Jezus
als je die stap neemt om serieus met Hem aan de slag te gaan zeg je eigenlijk "ja, ik wil gaan leven".
en misschien heb je die stap al genomen, zonder dat je het weet? waarom ga je naar je jeugdvereniging, je Bijbelstudie groep? waarom ga je nog steeds naar de kerk? waarom vind je het nog steeds interessant om te praten met die persoon uit 1 van je kringen? degene die je wijst op de jaren die je nog gaat verspillen als je niet nu die keuze maakt om bij God aan te kloppen?
roep..
zeg iets...
fluister..
kom zeg! ga me niet vertellen dat je al die dingen doet zonder ook maar een greintje gewetensgeluid?! zonder erbij na te denken, zonder een stukje interesse in jou?
waar ben je mee bezig?! naar de kerk gaan maar niet accepteren wat het beste voor jou is?! WAAROM LEES JE MIJN BLOG NU NOG VERDER als je niks gaat doen met wat je ik je net vertelt heb? God zegt jou iets, luister ernaar.
STOP.. stop het nu..
stop met lezen en geef toe dat je niks wil doen met een god, met iemand die zegt jou gered te hebben maar wat je niet gelooft.
hmm, ik weet al wat. lees deze volgende zin heel aandachtig door:
als je deze hele alinea leest moet je me beloven om vanavond God te vragen om in je hart te komen, deze hele alinea, oké? dus als er een regel wit tussen zit. email, bel of vraag iemand waarvan jij weet dat hij/zij de Heilige Geest uitstraalt. bid even samen met hem. eng hé? :) ik weet hoe het voelt, vandaar dat ik je een geruststelling kan geven. degene die jij vraagt zal je niet afwijzen, of zeggen dat hij/zij geen tijd heeft. geen zorgen! vraag hem of haar gewoon heel simpel of hij/zij wil bidden met jou. ik weet nu al met zekerheid dat die persoon je zal aankijken, en ziet of hoort dat je serieus bent, en hij of zij zal samen met je bidden. einde.
je hebt de alinea uitgelezen?? waarom? ik zij toch dat als je dat zou doen je vanavond moet aankloppen bij Jezus! Hij zal je aan zien komen en een flinke warme hug geven. ik heb net voor je gebeden (ik bad: Heer, wilt u elke lezer die dit leest raken, en echtheid geven) dus geen zorgen, misschien weet je het zelf (nog) niet maar de Heer zal je woorden geven, en de Heer zal je opendoen. in Jezus naam, Amen.
de Vader heeft hier het laatste woord, daarom groet ik je niet (Hij wel), maar omsluit je in mijn hart.
(als je God kent, dan ben je mijn broeder of zuster, ik wil ook jou bedanken voor het uitlezen en God zij met je :)
(deel alsjeblieft op facebook en waar dan ook)
donderdag 8 mei 2014
"het Eikenhorst leven" deel 1: opstaan/ochtend
op deze zondagavond een schrijfsel over hoe het leven reilt en zeilt op de Eikenhorst, mijn woonplek.
toen ik hier kwam wonen (4 maanden geleden) was ik onervaren met veel dingen, nu nog steeds, maar nu heb ik het meeste al wel een paar keer geprobeerd.
ook dingen die ik vanuit een mannelijk ego niet gedaan zou hebben, mocht het niet nodig zijn geweest...
denk aan dweilen, wc schoonmaken en stof afnemen. wat ik nog niet gedaan heb is strijken, in mijn eerste rondleiding lachte ik de begeleider bijna in z'n gezicht uit toen hij me de strijkplank liet zien, mannelijke trots is blijkbaar een diepgeworteld iets.
een gewone dag ziet er voor mij ongeveer zo uit:
ik sta op, elke dag rond 8 uur om voor te bereiden voor werkproject. dat begint om half 9. nu was mijn dag/nacht ritme niet bepaalt 'gezond' te noemen (slapen om 3 uur s'nachts, rond 12 uur wakker worden, etc.) maar het gaat elke week en daarna elke dag beter om op tijd te slapen/op te staan.
08:00
ik stap uit bed en loop naar de wc, even piesen en kakken. ik heb een handdoek op de vloer gelegd omdat ik anders van die kouwe poten heb, mijn ochtend humeur reageert zich meestal af op zulke details.
08:08
na 5 minuten afgeveegd te hebben werp ik een blik op mezelf in de spiegel, even kijken hoe mijn haar deze ochtend zit. dat is namelijk elke dag weer anders! de ene ochtend schrik ik van Rick Boon in de spiegel, de andere dag wil ik mezelf wel zoenen.
08:09
ik ben m'n bed ook deze ochtend weer ontwent en ik kleed me aan, ik smeer brood met mijn vaste beleg; Friese stroop, salami, pindakaas met nootjes en soms een tostie met 48+ kaasplakken. ik eet terwijl ik iets lees of luister. daarna even een paar woorden naar boven gooien en de deur uit.
08:15
ik loop naar de werkschuur (100 meter verderop), m'n geest wakker maken door een bak koffie, socializing en tijdens dat horen we de werkverdeling van die dag, we bidden samen en gaan om 08:30 aan de slag!
laat je geen zand in de ogen strooien, wat ik hierboven heb beschreven is waar, behalve dat ik ook nog een alternatieve start heb wat 1 keer in de 4 werkdagen gebeurt.
alternatief begin van de dag:
08:27
ik rol uit bed(letterlijk), ik kleed me aan in een roes en laat m'n ziel nog in bed liggen. ik loop naar werkproject en ben nog net op tijd om 'hallo' te zeggen en aan het werk te gaan...
een half uur later maak ik pas écht contact met mijn hersens en kom ik op gang, staken, gewoon omvallen en slapen of iemand vragen mijn arm te breken zijn dingen die dan meestal in me op komen. ook deze dag weer even doorbijten.
tijdens werkproject gebeurt er altijd wel wat. er zijn meerdere mensen aan het werk die bestaan uit vrijwilligers en cliënten (ook van andere locaties) die wegens verschillende redenen ook aanwezig zijn, denk aan werkloosheid, daginvulling, ritme en structuur (dit geld voor mij). grappen en grollen zijn onderdeel van het geheel, maar er word ook zeker werk verzet! het fijne van het werken op het terrein is dat je snel resultaat ziet. iets wat ik nodig heb voor veel dingen.
een fijne werkdag toegewenst,
Rick
toen ik hier kwam wonen (4 maanden geleden) was ik onervaren met veel dingen, nu nog steeds, maar nu heb ik het meeste al wel een paar keer geprobeerd.
ook dingen die ik vanuit een mannelijk ego niet gedaan zou hebben, mocht het niet nodig zijn geweest...
denk aan dweilen, wc schoonmaken en stof afnemen. wat ik nog niet gedaan heb is strijken, in mijn eerste rondleiding lachte ik de begeleider bijna in z'n gezicht uit toen hij me de strijkplank liet zien, mannelijke trots is blijkbaar een diepgeworteld iets.
een gewone dag ziet er voor mij ongeveer zo uit:
ik sta op, elke dag rond 8 uur om voor te bereiden voor werkproject. dat begint om half 9. nu was mijn dag/nacht ritme niet bepaalt 'gezond' te noemen (slapen om 3 uur s'nachts, rond 12 uur wakker worden, etc.) maar het gaat elke week en daarna elke dag beter om op tijd te slapen/op te staan.
08:00
ik stap uit bed en loop naar de wc, even piesen en kakken. ik heb een handdoek op de vloer gelegd omdat ik anders van die kouwe poten heb, mijn ochtend humeur reageert zich meestal af op zulke details.
08:08
na 5 minuten afgeveegd te hebben werp ik een blik op mezelf in de spiegel, even kijken hoe mijn haar deze ochtend zit. dat is namelijk elke dag weer anders! de ene ochtend schrik ik van Rick Boon in de spiegel, de andere dag wil ik mezelf wel zoenen.
08:09
ik ben m'n bed ook deze ochtend weer ontwent en ik kleed me aan, ik smeer brood met mijn vaste beleg; Friese stroop, salami, pindakaas met nootjes en soms een tostie met 48+ kaasplakken. ik eet terwijl ik iets lees of luister. daarna even een paar woorden naar boven gooien en de deur uit.
08:15
ik loop naar de werkschuur (100 meter verderop), m'n geest wakker maken door een bak koffie, socializing en tijdens dat horen we de werkverdeling van die dag, we bidden samen en gaan om 08:30 aan de slag!
laat je geen zand in de ogen strooien, wat ik hierboven heb beschreven is waar, behalve dat ik ook nog een alternatieve start heb wat 1 keer in de 4 werkdagen gebeurt.
alternatief begin van de dag:
08:27
ik rol uit bed(letterlijk), ik kleed me aan in een roes en laat m'n ziel nog in bed liggen. ik loop naar werkproject en ben nog net op tijd om 'hallo' te zeggen en aan het werk te gaan...
een half uur later maak ik pas écht contact met mijn hersens en kom ik op gang, staken, gewoon omvallen en slapen of iemand vragen mijn arm te breken zijn dingen die dan meestal in me op komen. ook deze dag weer even doorbijten.
tijdens werkproject gebeurt er altijd wel wat. er zijn meerdere mensen aan het werk die bestaan uit vrijwilligers en cliënten (ook van andere locaties) die wegens verschillende redenen ook aanwezig zijn, denk aan werkloosheid, daginvulling, ritme en structuur (dit geld voor mij). grappen en grollen zijn onderdeel van het geheel, maar er word ook zeker werk verzet! het fijne van het werken op het terrein is dat je snel resultaat ziet. iets wat ik nodig heb voor veel dingen.
een fijne werkdag toegewenst,
Rick
zondag 27 april 2014
life
ik zit in de dip de laatste tijd. ik wil zo graag iets met mijn leven gaan doen, iets bereiken. ik wil ergens voor gaan, helemaal voor gaan! maar ik heb het gevoel dat ik die innerlijke drive nergens in kan steken.. genoeg van dit stilzitten.. genoeg geschreven, gepraat.. genoeg...
vandaag had ik zo'n zin om m'n backpack in te pakken en op pad te gaan. maakt me niet uit waarheen, maakt me niet uit wat mijn toekomstige problemen zouden worden. ik doe dan tenminste iets met mijn leven.
doordat deze gedachten veel in mijn hoofd spelen heb ik de laatste weken geen focus gehad om andere stukjes te schrijven. vandaar even de 'pauze' als het ware. niet veel ideeën voor nieuwe stukjes. trouwens, gisteren (26 april, zaterdag) wel met een voetbal toernooitje meegedaan! met de groep van het EBC en wat oud bewoners. best leuk :)
zoals je ziet ben ik een groot fan van de cartoon modus op mijn camera. ik heb ook foto's gemaakt van onze groep maar die zet ik er niet op omdat de meeste op het EBC vaak wat moeite hebben om op een sociaal platform te staan. het gevoel dat andere mensen die jij niet kent je kunnen bekijken, iets wat ik begrijp.
out of the box. ik probeer wat te bedenken om out of the box te schrijven. oh ja, ik zal je vertellen wat voor concepten ik nog in de aanmaak heb. een finale stuk over masturbatie. vooral voor en uit een man geschreven. een blog over het wel en wee, redenen waarom ik vind dat het verkeerd is. onderbouwt uit de bijbel en veel onderwerpen, zinnen en woorden overgenomen van het boek "het gevecht van iedere jongeman". ook nog een blog over de relatie tussen mij en papa. hoe ik van mijn kant het vaderschap heb beleeft. een kleine beschrijving van ons allebei, en bovenal hoe onze verhouding nu is. het feit dat ik een vader heb gemist maar ook hoe ik hem terugvond, inclusief mijn eigen verandering van kijk daarop. de verandering die je bijv. ook meemaakt als je op jezelf gaat wonen, je ziet ineens dingen anders dan toen je nog bij je ouders woonde.
mijn verliefdheid speelt me ook parten, mijn hart zegt dat ik er iets mee met doen, maar wat?
zoals de titel al zei, "life". sinds ik hier op het EBC woon ben ik al vaak tegen mezelf aangelopen, is dat een goed ding? eigenlijk wel. het maakt me volwassen, ook al vind ik dat heel saai hoor, 'volwassen' worden ;) ik wil niet veranderen in hoe ik nu ben, wel beter worden in veel dingen. eventjes snel over hoe ik tegen mezelf aanliep/aanloop: in de eerste 2 maanden heb ik mijn pc nog gehad. dit was vanaf het begin een slecht idee voor een verslaafde aan gamen. ook al heb ik meerdere trajecten en behandelingen doorgelopen, gevoelig blijf je altijd. ook nu, soms door de week heb ik ineens een soort van 'gedachten aanval' die veel in m'n hoofd losmaakt. in die eerste 2 maanden uitte ik al mijn gevoelens van onfijnheid in het gamen. als ik me slecht voelde, bám! gamen. als ik een tegenslag kreeg, bám! gamen. nu heb ik m'n laptop ingeruild voor mijn pc. en dat is 1 van de beste beslissingen geweest sinds ik gameverslaafd ben geworden. ik ben me er goed van bewust dat ik misschien dingen vertel die je al ooit gehoord of gelezen hebt, maakt niet uit. ik schrijf nu vooral van me af. weer on-topic, het gamen ben ik dus tegen aangelopen, het inzicht dat mijn gedrag nog die van een verslaafde was. kleinere dingen die wel groot zijn voor mij zijn ook de wekelijkse corvee, werkproject (op tijd zijn, verwatering van verantwoordelijkheid over bijv. stiptheid) contact met de groep, contact maken met begeleiding. ik heb al een paar belangrijke stappen gemaakt. welke de juiste zijn blijkt telkens na 1, 2 weken of na 2 dagen al.
vrijdag heeft Leandro me iets van hemzelf laten zien. op de Schuilplaats (ook van het ebc) waar hijzelf heeft gezeten hebben ze een pad van stenen. in elke staan staat een hand of voet. hij liet mij zijn steen zien, iets wat ik heel mooi vond, omdat het precies op mij slaat. Hij vertelde dat hij net als mij nog lang niet het proces zag van de stappen die hij maakte. iets waar ik me zo door aangesproken voel! als ik nu probeer te denken over waar ik over een jaar ben is er 1 grote grijze mist. hoe kan ik de doelen bereiken die anderen van mijn leeftijd al gehaald hebben? het doet pijn als ik iemand zie die iets ouder dan mij is en een huis koopt. of ik zie een foto van iemand die gezellig uit eten is met een groep van bijv. kamp, een vereniging of een vriendengroep. nu vertel ik dit niet omdat ik mezelf zo zielig vind, het is niet zo dat ik in een hoekje loop te huilen. maar ik voel onmacht, alsof ik een tak boven mijn hoofd wil pakken die te hoog is. nu hoor ik je ook denken "Rick, je denkt wel heel groot vanuit de situatie waar je nu in zit", en dat doe ik ook op z'n tijd, maar ik heb ook van Leandro geleerd om kleine stappen te maken. niet in maanden en jaren denken, maar in momenten, dagdelen, dagen en soms weken.
tot zo ver.
een Bijbelvers dat me inspireert en ik gebruikt heb in mijn laatste jv inleiding:
10 Finally, be strong in the Lord and in his mighty power. 11 Put on the full armor of God, so that you can take your stand against the devil’s schemes.
(en als laatste, wees sterk in de Heer en zijn almachtige kracht, trek aan het volle harnas van God, zodat je je kunt verweren tegen de duivels listen)
een fijne week toegewenst, God's zegen en een hug,
Rick
PS: ik zal in mijn blogs vaker foto's en afbeeldingen gebruiken, voor versterking van woorden en tekst.
vandaag had ik zo'n zin om m'n backpack in te pakken en op pad te gaan. maakt me niet uit waarheen, maakt me niet uit wat mijn toekomstige problemen zouden worden. ik doe dan tenminste iets met mijn leven.
doordat deze gedachten veel in mijn hoofd spelen heb ik de laatste weken geen focus gehad om andere stukjes te schrijven. vandaar even de 'pauze' als het ware. niet veel ideeën voor nieuwe stukjes. trouwens, gisteren (26 april, zaterdag) wel met een voetbal toernooitje meegedaan! met de groep van het EBC en wat oud bewoners. best leuk :)
 |
| ik met mijn persoonlijk begeleider Leandro |
zoals je ziet ben ik een groot fan van de cartoon modus op mijn camera. ik heb ook foto's gemaakt van onze groep maar die zet ik er niet op omdat de meeste op het EBC vaak wat moeite hebben om op een sociaal platform te staan. het gevoel dat andere mensen die jij niet kent je kunnen bekijken, iets wat ik begrijp.
out of the box. ik probeer wat te bedenken om out of the box te schrijven. oh ja, ik zal je vertellen wat voor concepten ik nog in de aanmaak heb. een finale stuk over masturbatie. vooral voor en uit een man geschreven. een blog over het wel en wee, redenen waarom ik vind dat het verkeerd is. onderbouwt uit de bijbel en veel onderwerpen, zinnen en woorden overgenomen van het boek "het gevecht van iedere jongeman". ook nog een blog over de relatie tussen mij en papa. hoe ik van mijn kant het vaderschap heb beleeft. een kleine beschrijving van ons allebei, en bovenal hoe onze verhouding nu is. het feit dat ik een vader heb gemist maar ook hoe ik hem terugvond, inclusief mijn eigen verandering van kijk daarop. de verandering die je bijv. ook meemaakt als je op jezelf gaat wonen, je ziet ineens dingen anders dan toen je nog bij je ouders woonde.
mijn verliefdheid speelt me ook parten, mijn hart zegt dat ik er iets mee met doen, maar wat?
zoals de titel al zei, "life". sinds ik hier op het EBC woon ben ik al vaak tegen mezelf aangelopen, is dat een goed ding? eigenlijk wel. het maakt me volwassen, ook al vind ik dat heel saai hoor, 'volwassen' worden ;) ik wil niet veranderen in hoe ik nu ben, wel beter worden in veel dingen. eventjes snel over hoe ik tegen mezelf aanliep/aanloop: in de eerste 2 maanden heb ik mijn pc nog gehad. dit was vanaf het begin een slecht idee voor een verslaafde aan gamen. ook al heb ik meerdere trajecten en behandelingen doorgelopen, gevoelig blijf je altijd. ook nu, soms door de week heb ik ineens een soort van 'gedachten aanval' die veel in m'n hoofd losmaakt. in die eerste 2 maanden uitte ik al mijn gevoelens van onfijnheid in het gamen. als ik me slecht voelde, bám! gamen. als ik een tegenslag kreeg, bám! gamen. nu heb ik m'n laptop ingeruild voor mijn pc. en dat is 1 van de beste beslissingen geweest sinds ik gameverslaafd ben geworden. ik ben me er goed van bewust dat ik misschien dingen vertel die je al ooit gehoord of gelezen hebt, maakt niet uit. ik schrijf nu vooral van me af. weer on-topic, het gamen ben ik dus tegen aangelopen, het inzicht dat mijn gedrag nog die van een verslaafde was. kleinere dingen die wel groot zijn voor mij zijn ook de wekelijkse corvee, werkproject (op tijd zijn, verwatering van verantwoordelijkheid over bijv. stiptheid) contact met de groep, contact maken met begeleiding. ik heb al een paar belangrijke stappen gemaakt. welke de juiste zijn blijkt telkens na 1, 2 weken of na 2 dagen al.
vrijdag heeft Leandro me iets van hemzelf laten zien. op de Schuilplaats (ook van het ebc) waar hijzelf heeft gezeten hebben ze een pad van stenen. in elke staan staat een hand of voet. hij liet mij zijn steen zien, iets wat ik heel mooi vond, omdat het precies op mij slaat. Hij vertelde dat hij net als mij nog lang niet het proces zag van de stappen die hij maakte. iets waar ik me zo door aangesproken voel! als ik nu probeer te denken over waar ik over een jaar ben is er 1 grote grijze mist. hoe kan ik de doelen bereiken die anderen van mijn leeftijd al gehaald hebben? het doet pijn als ik iemand zie die iets ouder dan mij is en een huis koopt. of ik zie een foto van iemand die gezellig uit eten is met een groep van bijv. kamp, een vereniging of een vriendengroep. nu vertel ik dit niet omdat ik mezelf zo zielig vind, het is niet zo dat ik in een hoekje loop te huilen. maar ik voel onmacht, alsof ik een tak boven mijn hoofd wil pakken die te hoog is. nu hoor ik je ook denken "Rick, je denkt wel heel groot vanuit de situatie waar je nu in zit", en dat doe ik ook op z'n tijd, maar ik heb ook van Leandro geleerd om kleine stappen te maken. niet in maanden en jaren denken, maar in momenten, dagdelen, dagen en soms weken.
tot zo ver.
een Bijbelvers dat me inspireert en ik gebruikt heb in mijn laatste jv inleiding:
10 Finally, be strong in the Lord and in his mighty power. 11 Put on the full armor of God, so that you can take your stand against the devil’s schemes.
(en als laatste, wees sterk in de Heer en zijn almachtige kracht, trek aan het volle harnas van God, zodat je je kunt verweren tegen de duivels listen)
een fijne week toegewenst, God's zegen en een hug,
Rick
PS: ik zal in mijn blogs vaker foto's en afbeeldingen gebruiken, voor versterking van woorden en tekst.
zondag 6 april 2014
JV inleiding "een held voor Jezus"
hier mijn inleiding van deze avond (5 april). als je hem ziet zul je zien dat ik dingen ook vaak anders vertel. dat is 'losser' en fijner dus.
intro filmpje
https://www.youtube.com/watch?v=opfObiqCUGQ
ik wil over gaan op het idee voor deze titel en inleiding. die heb ik van de film "300". een film met veel bloed en zwaard gekletter. maar het gaat ook ergens over! 300 spartanen die zich verdedigen tegen een invasie van perzen. goed tegen kwaad. toen het lampje op lichtte in m'n hoofd zag ik waar deze krijgers voor vochten. voor vrijheid. en om dat op ons te betrekken, voor vrijheid van denken en doen. vrijheid waar ik van kan getuigen dat je die alleen vindt in Jezus Christus. de spartanen vochten voor hun eer, hun geliefden, en voor gerechtigheid. de eigenschappen die hierbij komen kijken waren discipline, liefde, eer en respect en nog wel meer.
dit spreekt mij aan. dit zijn normen en waarden die ik beter wil doen in mijn leven. ik wil heel graag een echte man voor Jezus zijn, voor onze God in de hemel. en ik zou hetzelfde zeggen als ik een vrouw was. waar wil JIJ voor staan? wat wil jij uitstralen? en dan heb ik het niet perse over dat je God moet kennen om te streven naar wat ik net verteld heb. laten we klein beginnen, bedenk even voor jezelf wat jij fijn vind aan jezelf.(5s pauze) en vervolgens, wat wil jij uitstralen? welke eigenschap wil jij dat mensen van jou herinneren? of waar wil je beter in worden? (5s pauze) oke, bedenk nu alsjeblieft het volgende, wat wil jij bereiken als mens zijnde? ik bedoel dan hoe jij jezelf later of nu al als mens ziet. ik wil bijv. graag stabiel worden in gamen, zodat het niet meer zoveel beïnvloed. dus wat ik wil bereiken is stabiliteit, met gamen, tegenslagen, enz. wat wil jij? (5s pauze) ik zeg je nu alvast, vrijheid is bij al deze dingen het hoogste doel. vrijheid in beslissingen nemen, in je denken. in je gedrag. je zult de mening van mensen minder belangrijk gaan vinden als je échte vrijheid vindt. en die vrijheid heeft ook een naam, namelijk Jezus. als je Jezus volgt heb je vrijheid, dat klinkt misschien gek, omdat je dan iemand eigenlijk achterna loopt. maar dat is juist het hele punt! als je God aanneemt zul je vrijheid kennen omdat Hij je die geeft. Hij beperkt je niet, hij verbied je niks hoor! de 10 geboden zijn voor de mensen die Hem willen volgen! en als je bang bent dat je wil beïnvloed zal worden dan heb je het ook mis. God is een God van keuzes. hij zal je leiden, laten zien welke keuzes je kúnt nemen. maar jij beslist uiteindelijk. daarom is Jezus je vriend, maar tegelijkertijd ook een Vader. het is de beste keus die je kan nemen, en ook de belangrijkste. ik wil Hem volgen, wil jij dat ook?
(2e filmpje)
https://www.youtube.com/watch?v=Zv8D1YgAFVk&feature=youtu.be
laat je niet verslappen..
2 Timoteüs 1, vers 6-8 (nbv)
paulus schrijft hier een brief aan Timoteüs, hij bemoedigd hem. het is een hele mooie tekst die voor iedereen geld.
6 Daarom spoor ik je aan het vuur brandend te houden van de gave die God je schonk toen ik je de handen oplegde. (let op!) 7 God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid! 8 schaam je er dus niet voor om van onze Heer te getuigen! (het vers loopt nog verder maar tot hier wil ik lezen)
God roept ons op om te strijden, om ons als een held te gedragen. met de uitrusting die Hij ons heeft gegeven.
hier zijn de 7 stukken:
1: de gordel van de waarheid
deze beschermt ons tegen leugens (ook vanuit jezelf), tegen dwalingen, tegen mensen die beweren dat er meer manieren dan via Jezus zijn om in de hemel te komen. het helpt je ook om nadat je twijfels hebt gehad je geloof te versterken.
2: de borstschild van gerechtigheid
dit leert ons dat Jezus voor ons gestorven is en hij alle schuld op zich genomen heeft, hierdoor hoeven we niks bij God te verdienen om bij Hem in een goed daglicht te komen. het is het bewijs dat we God's liefde hebben en zijn kinderen zijn. het borstschild beschermt je hart tegen wraak, onzekerheid,schaamte, prestatie- en bewijsdrang, valse nederigheid, trots en arrogantie.
3: de schoenen van het evangelie
hier een Bijbeltekst die heel krachtig en duidelijk is. Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat Ik jullie opgedragen heb. En houd dit voor ogen: Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.’ - Mat. 28: 19-20
4: 1 van de gaafste, "het schild van geloof"
je geloof is de sterkste barrière tussen jou en de duivel. geloof en vertrouwen. je schild beschermt jou tegen de vurige pijlen van de satan. een vurige pijl kan een fluister stemmetje zijn, een persoon die je probeert te overtuigen iets verkeerds te doen. een situatie die ervoor zorgt dat je graag je eruit wil liegen. je geloof dooft uiteindelijk elke pijl. maar God zegt ook dat we bij hem mogen schuilen, Hij wil voor ons ook eens schild zijn. Bid in geloof, zonder enige twijfel. Wie twijfelt is als een golf in zee, die door de wind heen en weer wordt bewogen. - Jac. 1: 6
5: de helm van verlossing
deze helm is het baken van hoop, een hoop die ons kracht geeft, omdat we gered zijn! de helm beschermd ook ons denken, tegen wanhoop,depressie, twijfel, verdriet en (zelf)veroordeling.
6: het zwaard van de Geest, oftewel God's woorden
alle vorige stukken waren ter verdediging om invloeden af te wenden, maar dit zwaard is je gegeven voor de aanval. gesmeed door de Heilige Geest! wanneer wij ontmoedigt worden mogen we dit zwaard gebruiken om woorden en gedachten tegenover het slechte te zetten! je mag bidden om de juiste woorden te vinden wanneer je ze nodig hebt, tegelijkertijd moeten wij dit zwaard onderhouden door de bijbel te blijven bestuderen, en door te leren ons te verdedigen met woorden.
7: het 7e is geen fysiek stuk. het is "bidden"
bidden is iets wat niet mag ontbreken in je geloofsleven. je praat met God, zonder bidden geen relatie tussen jou en je schepper.
(3e filmpje, ik vertel iets persoonlijks over elk aspect van de uitrusting betrekkelijk op mij persoonlijk)
https://www.youtube.com/watch?v=ts48curkpic&feature=youtu.be
dit is je handboek door God aangereikt om je best voor te doen. zo zal een held eruit zien!
en samen met je mede broeders en zusters houden we de linie.
ik heb veel moeite gehad om deze inleiding bij elkaar te sprokkelen, maar het was het waard. ik wil je aanmoedigen om nu je keus te maken en te zeggen "Heer, ik weet niet hoe maar ik wil jou graag in mijn leven"
ik heb de keus gemaakt, ik wil proberen het beste te doen wat ik kan om God tegemoet te komen, wil jij samen met mij helden en heldinnen voor Jezus zijn?
intro filmpje
https://www.youtube.com/watch?v=opfObiqCUGQ
ik wil over gaan op het idee voor deze titel en inleiding. die heb ik van de film "300". een film met veel bloed en zwaard gekletter. maar het gaat ook ergens over! 300 spartanen die zich verdedigen tegen een invasie van perzen. goed tegen kwaad. toen het lampje op lichtte in m'n hoofd zag ik waar deze krijgers voor vochten. voor vrijheid. en om dat op ons te betrekken, voor vrijheid van denken en doen. vrijheid waar ik van kan getuigen dat je die alleen vindt in Jezus Christus. de spartanen vochten voor hun eer, hun geliefden, en voor gerechtigheid. de eigenschappen die hierbij komen kijken waren discipline, liefde, eer en respect en nog wel meer.
dit spreekt mij aan. dit zijn normen en waarden die ik beter wil doen in mijn leven. ik wil heel graag een echte man voor Jezus zijn, voor onze God in de hemel. en ik zou hetzelfde zeggen als ik een vrouw was. waar wil JIJ voor staan? wat wil jij uitstralen? en dan heb ik het niet perse over dat je God moet kennen om te streven naar wat ik net verteld heb. laten we klein beginnen, bedenk even voor jezelf wat jij fijn vind aan jezelf.(5s pauze) en vervolgens, wat wil jij uitstralen? welke eigenschap wil jij dat mensen van jou herinneren? of waar wil je beter in worden? (5s pauze) oke, bedenk nu alsjeblieft het volgende, wat wil jij bereiken als mens zijnde? ik bedoel dan hoe jij jezelf later of nu al als mens ziet. ik wil bijv. graag stabiel worden in gamen, zodat het niet meer zoveel beïnvloed. dus wat ik wil bereiken is stabiliteit, met gamen, tegenslagen, enz. wat wil jij? (5s pauze) ik zeg je nu alvast, vrijheid is bij al deze dingen het hoogste doel. vrijheid in beslissingen nemen, in je denken. in je gedrag. je zult de mening van mensen minder belangrijk gaan vinden als je échte vrijheid vindt. en die vrijheid heeft ook een naam, namelijk Jezus. als je Jezus volgt heb je vrijheid, dat klinkt misschien gek, omdat je dan iemand eigenlijk achterna loopt. maar dat is juist het hele punt! als je God aanneemt zul je vrijheid kennen omdat Hij je die geeft. Hij beperkt je niet, hij verbied je niks hoor! de 10 geboden zijn voor de mensen die Hem willen volgen! en als je bang bent dat je wil beïnvloed zal worden dan heb je het ook mis. God is een God van keuzes. hij zal je leiden, laten zien welke keuzes je kúnt nemen. maar jij beslist uiteindelijk. daarom is Jezus je vriend, maar tegelijkertijd ook een Vader. het is de beste keus die je kan nemen, en ook de belangrijkste. ik wil Hem volgen, wil jij dat ook?
(2e filmpje)
https://www.youtube.com/watch?v=Zv8D1YgAFVk&feature=youtu.be
laat je niet verslappen..
2 Timoteüs 1, vers 6-8 (nbv)
paulus schrijft hier een brief aan Timoteüs, hij bemoedigd hem. het is een hele mooie tekst die voor iedereen geld.
6 Daarom spoor ik je aan het vuur brandend te houden van de gave die God je schonk toen ik je de handen oplegde. (let op!) 7 God heeft ons niet een geest van lafhartigheid gegeven, maar een geest van kracht, liefde en bezonnenheid! 8 schaam je er dus niet voor om van onze Heer te getuigen! (het vers loopt nog verder maar tot hier wil ik lezen)
God roept ons op om te strijden, om ons als een held te gedragen. met de uitrusting die Hij ons heeft gegeven.
hier zijn de 7 stukken:
1: de gordel van de waarheid
deze beschermt ons tegen leugens (ook vanuit jezelf), tegen dwalingen, tegen mensen die beweren dat er meer manieren dan via Jezus zijn om in de hemel te komen. het helpt je ook om nadat je twijfels hebt gehad je geloof te versterken.
2: de borstschild van gerechtigheid
dit leert ons dat Jezus voor ons gestorven is en hij alle schuld op zich genomen heeft, hierdoor hoeven we niks bij God te verdienen om bij Hem in een goed daglicht te komen. het is het bewijs dat we God's liefde hebben en zijn kinderen zijn. het borstschild beschermt je hart tegen wraak, onzekerheid,schaamte, prestatie- en bewijsdrang, valse nederigheid, trots en arrogantie.
3: de schoenen van het evangelie
hier een Bijbeltekst die heel krachtig en duidelijk is. Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat Ik jullie opgedragen heb. En houd dit voor ogen: Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.’ - Mat. 28: 19-20
4: 1 van de gaafste, "het schild van geloof"
je geloof is de sterkste barrière tussen jou en de duivel. geloof en vertrouwen. je schild beschermt jou tegen de vurige pijlen van de satan. een vurige pijl kan een fluister stemmetje zijn, een persoon die je probeert te overtuigen iets verkeerds te doen. een situatie die ervoor zorgt dat je graag je eruit wil liegen. je geloof dooft uiteindelijk elke pijl. maar God zegt ook dat we bij hem mogen schuilen, Hij wil voor ons ook eens schild zijn. Bid in geloof, zonder enige twijfel. Wie twijfelt is als een golf in zee, die door de wind heen en weer wordt bewogen. - Jac. 1: 6
5: de helm van verlossing
deze helm is het baken van hoop, een hoop die ons kracht geeft, omdat we gered zijn! de helm beschermd ook ons denken, tegen wanhoop,depressie, twijfel, verdriet en (zelf)veroordeling.
6: het zwaard van de Geest, oftewel God's woorden
alle vorige stukken waren ter verdediging om invloeden af te wenden, maar dit zwaard is je gegeven voor de aanval. gesmeed door de Heilige Geest! wanneer wij ontmoedigt worden mogen we dit zwaard gebruiken om woorden en gedachten tegenover het slechte te zetten! je mag bidden om de juiste woorden te vinden wanneer je ze nodig hebt, tegelijkertijd moeten wij dit zwaard onderhouden door de bijbel te blijven bestuderen, en door te leren ons te verdedigen met woorden.
7: het 7e is geen fysiek stuk. het is "bidden"
bidden is iets wat niet mag ontbreken in je geloofsleven. je praat met God, zonder bidden geen relatie tussen jou en je schepper.
Blijf bidden en blijf daarbij waakzaam en dankbaar. - Col. 4:2
https://www.youtube.com/watch?v=ts48curkpic&feature=youtu.be
dit is je handboek door God aangereikt om je best voor te doen. zo zal een held eruit zien!
en samen met je mede broeders en zusters houden we de linie.
ik heb veel moeite gehad om deze inleiding bij elkaar te sprokkelen, maar het was het waard. ik wil je aanmoedigen om nu je keus te maken en te zeggen "Heer, ik weet niet hoe maar ik wil jou graag in mijn leven"
ik heb de keus gemaakt, ik wil proberen het beste te doen wat ik kan om God tegemoet te komen, wil jij samen met mij helden en heldinnen voor Jezus zijn?
zaterdag 5 april 2014
Mijn verliefdheid
Als zij in de buurt is word ik vrolijk,
Mijn hart veert op, schudt elke vermoeidheid van zich af.
Zij maakt me blij, open
Zij geeft me meer durf en moed dan ik zelf zou kunnen hebben,
Zij maakt me levenslustig en wilskrachtig,
Zij is een zon en een vlinder.
Zij onderscheidt zich door haar vrolijkheid, haar levend zijn.
Ik word warm vanbinnen als ik aan haar denk,
Haar beeld is op mijn netvlies gebrand,
De droom waar ik mee in slaap val
Mijn hart vlamt op als ze lacht,
Ik wil haar een kus geven, en vasthouden
in gedachten geef ik haar een knuffel.
of mijn vuist in zijn ribbenkast. mijn voet zál zijn weg vinden naar de zwakste plek beschikbaar. dus pas heel goed op met wat je gaat zeggen....
zaterdag 29 maart 2014
goed/fout, denkfouten (sjabloon)
hallo lezer,
ik heb dit aangemaakt omdat als ik soms een film kijk ik dingen zie die krom zijn, op een verkeerde manier gedaan worden. maar dan zijn er wel weer goede intenties. in het kort, welke denkfouten er zijn, welke denkbeelden vervormt zijn door gebeurtenissen, jeugd, etc.
film:
kleine samenvatting ter inleiding vraagstuk:
vraagstuk(ken):
inhouds vragen (indien van toepassing):
-wat zijn de bijkomende gedachtens?
-wat zijn de bijkomende gevoelens/emoties?
-hoe beïnvloed dit het gedrag/de geest van de (hoofd)personen?
-is er een blijvend effect na de gebeurtenis, en zo ja, wat voor?
-wat zijn de denk fouten?
-wat is er moraal gezien verkeerd?
-wat is er verkeerd volgens de wet van God?
-is de stelling "verkeerde dingen doen om iets goeds voor elkaar te krijgen" van toepassing?
-wat is de oplossing voor elke denkfout?
-hoe zou het gaan in een perfecte wereld?
-wat kan ik hier van leren?
feedback begeleider (persoonlijk voor Leandro)
hoi Leandro, hier de feedback.
1: hoe heb je mij ervaren?
in het begin normaal, zoals elke begeleider die je op je 'zorg'pad tegenkomt. daarna groeide het vertrouwen. ik durfde meer te vertellen. ook de keren dat we iets anders deden dan het 'normale' gesprek. zoals wandelen, die keer met het in het midden staan van de ruimte, en dicht bij gevoel komen. zulk soort dingen vond ik ook fijn, wat meer afwisseling. ook vertelde je regelmatig over hoe jij bepaalde dingen beleefd had, en dat werkte wel mee het vergroten van vertrouwen. je was op de momenten dat het nodig was direct, omdat het anders gewoon niet land, dan zijn er zoveel gedachten dat het wegwaait in een grote zee. je hebt ook nieuwe inzichten gegeven, en meegedacht over problemen. ik heb gemerkt dat je voor me vecht in bepaalde dingen. zoals eigen verantwoordelijk heid, etc.
2: wat deed ik goed? je bleef rustig, "hetzelfde" als ik je vertelde dat ik bijv. had gelogen, of me niet aan afspraken had gehouden. (deze vraag is eigenlijk ook al beantwoord hierboven). wat ik trouwens ook heel prettig vind is dat je door bepaalde woorden of zinnen heen 'prikt'. zoals als ik zeg 'aha' of 'joah'. of de "denk ik". de proberen, poging doen of het doen, dat heb ik ook van je geleerd.
3: wat kan ik verbeteren? dit vond ik eerst een moeilijke, maar ik durf hier wel meer te zeggen dan 1 op 1 denk ik. ik zou geen punt kunnen bedenken waar specifiek verbetering in kan zijn. daarom hou ik het meer algemeen.
verbeter punten:
-geen idee
-ik zou het niet weten
-ik kan niks bedenken!
-ik vind dat je het goed doet
1: hoe heb je mij ervaren?
in het begin normaal, zoals elke begeleider die je op je 'zorg'pad tegenkomt. daarna groeide het vertrouwen. ik durfde meer te vertellen. ook de keren dat we iets anders deden dan het 'normale' gesprek. zoals wandelen, die keer met het in het midden staan van de ruimte, en dicht bij gevoel komen. zulk soort dingen vond ik ook fijn, wat meer afwisseling. ook vertelde je regelmatig over hoe jij bepaalde dingen beleefd had, en dat werkte wel mee het vergroten van vertrouwen. je was op de momenten dat het nodig was direct, omdat het anders gewoon niet land, dan zijn er zoveel gedachten dat het wegwaait in een grote zee. je hebt ook nieuwe inzichten gegeven, en meegedacht over problemen. ik heb gemerkt dat je voor me vecht in bepaalde dingen. zoals eigen verantwoordelijk heid, etc.
2: wat deed ik goed? je bleef rustig, "hetzelfde" als ik je vertelde dat ik bijv. had gelogen, of me niet aan afspraken had gehouden. (deze vraag is eigenlijk ook al beantwoord hierboven). wat ik trouwens ook heel prettig vind is dat je door bepaalde woorden of zinnen heen 'prikt'. zoals als ik zeg 'aha' of 'joah'. of de "denk ik". de proberen, poging doen of het doen, dat heb ik ook van je geleerd.
3: wat kan ik verbeteren? dit vond ik eerst een moeilijke, maar ik durf hier wel meer te zeggen dan 1 op 1 denk ik. ik zou geen punt kunnen bedenken waar specifiek verbetering in kan zijn. daarom hou ik het meer algemeen.
verbeter punten:
-geen idee
-ik zou het niet weten
-ik kan niks bedenken!
-ik vind dat je het goed doet
zondag 23 maart 2014
1000 keer mijn blog bekeken! OOOEEEEEWAAAAAAHHHHHAAAAAAA KAAAAAJAAAAA LAMALAMALLLAAA
bedankt iedereen die mijn blog heeft gelezen, vandaag heb ik in totaal 1000 pageviews gekregen op mijn blog :)
dus iedereen die de moeite heeft genomen om mijn woorden te lezen, ik dank u en hoop dat onze relatie zich mag ontwikkelen naar een hoger niveau. in alles ben ik slechts iemand die de woorden opschrijft, God geeft me geloof, Jezus laat me groeien, de Heilige Geest inspireert elke dag.
greetz,
Rick
dus iedereen die de moeite heeft genomen om mijn woorden te lezen, ik dank u en hoop dat onze relatie zich mag ontwikkelen naar een hoger niveau. in alles ben ik slechts iemand die de woorden opschrijft, God geeft me geloof, Jezus laat me groeien, de Heilige Geest inspireert elke dag.
greetz,
Rick
JV-weekend
alvorens ik begin met schrijven, weet dat ik met geen enkele beding niemand wil uitlachen of een slecht gevoel bezorgen. geniet van het stukje en laat me weten wat je ervan vond.
vrijdag middag/avond-
15.15, pc was gecrasht en ik heb de hele week vanaf maandag geen mail gecheckt. ik zie minstens 30 e-mails in mijn inbox. fijn dat ik gemist word! (het meeste is spam, maar toch!)
e-mailtje van Maaike, ze vertelt dat ik er de laatste keer niet was en dat ze dus het kamp krantje morgen geeft. eerst een kleine schok waar m'n haren van overeind gaan staan. het duurt 5 minuten om door te dringen door m'n autistische muur, is JV-weekend nu al?!!
ik snel m'n backpack inpakken en op reis, met natuurlijk (ja, ja) m'n 2 houten zwaarden. altijd leuk als mensen je in de bus aanstaren, daarna doorkijken en proberen te doen of het normaal is. op tijd bij de kerk om half 7, er is nog niemand van de groep, ik gelijk al denken of ik niet op de verkeerde plek ben! maar als Martine ook aankomt ben ik gerust gesteld. als iedereen gearriveerd is vertrekken we naar het oord. sinds vorig jaar zijn er wat nieuwe chauffeurs bijgekomen en wat ik sowieso heb meegekregen is dat iedereen van muziek houdt in zijn auto, zo hard mogelijk of course :)
als we aankomen hebben we natuurlijk al de nodige obstakels doorgeploegd. auto-stress door het niet kunnen vinden van het oord zijn altijd leuk om te herkennen bij de chauffeur vanaf de achterbank! als we aankomen straalt het gebouw een knusse gezelligheid uit van zowel de binnen- als de buitenkant. zodra we gesetteld zijn is het opwarmertje voor dit weekend een spel bedacht door Albert en Bram, ze hebben Brent op de 1 of andere manier zo gek gekregen om het te presenteren, wat dan ook in stijl gebeurt. we komen allemaal aardig los (los betekent voor mij persoonlijk altijd: uit je comfort zone komen) en genieten van de gekke uitvoeringen voortvloeiend uit verschillende opdrachten. en ik moet zeggen, het is een geweldig spel! petje af voor de 2 bedenkers! de rest van de avond vermaken we ons met van alles en nog wat (ik kan gek genoeg even niks verzinnen :) deze nacht slaap ik toch nog aardig vroeg om genoeg energie te krijgen voor de ongetwijfeld 2 korte nachten die voor ons liggen. wat me nog bijstaat van deze nacht is dat Arnold een stevig zaag geluid kan nadoen, mamma mia zeg! hij snurkt en blaast er lustig op los, ten slotte ligt iedereen op bed, een diepe stilte daalt neer. een stilte voor de storm....
zaterdag ochtend-
uit bed. en ik zal nu al zeggen dat ik s'ochtends een pest humeur heb, al die vrolijke mensen.. Albert groet me met een stevig "goede morgen!", ik leg hem gelijk haarfijn uit dat dat niet gewenst is, het word dus snel een armzalig handje omhoog. tja, dat wil ik nou ook weer niet...
het ontbijt is echt een gebeurtenis op zichzelf. een heerlijk klier/babbel moment. mensen worden uitgescholden, door Jan-Willem terechtgewezen en als dat je niet breekt doet Sanders gezicht dat wel voor je. midden in alle heisa krijgen Hiljan en Arnold ineens een "craving" voor koffie. Jan-Willem toont initiatief en probeert met alle macht de koffie pot hun kant op te krijgen. gek genoeg zitten Hiljan en Arnold allebei ontspannend achterover leunend Jan-Willems pogingen te bewonderen. echter wordt er geen enkele arm of been bewogen om hem bij te staan. Jan-Willem is letterlijk hun boegbeeld en leidraad voor het verkrijgen van hun koffie. tenslotte wordt het doel bereikt en geniet iedereen van 'de zwarte motor'.
al met al, een stevig ontbijt en m'n lichaam vertellen dat het moet wakker worden. ik loop naar buiten God's heerlijke schepping tegemoet, ik ben altijd geïnspireerd door de zon en ook deze keer groet hij ons en zegt "God bestaat, anders was ik er niet, dan was ik niet zo mooi, dan schenen mijn stralen niet prachtig door de bomen, dan verlichtte mijn licht niet je pad, dan versierde ik niet je ontbijt als een kleine extra" (behalve in Hong Kong door de smok). op deze momenten moet ik altijd een beetje lachen om atheïsten, als ze beweren dat er geen God bestaat. niemand behalve een God zou zoiets kunnen maken.
Bijbelstudie-
de Bijbelstudie bracht ons heerlijk veel verfrissende inzichten, van "wat is een beproeving en wat is een verzoeking; God beproeft ons door ons te laten verzoeken (hier moet ik het stukje van Richard aan toevoegen, dat God ons dusdanig vertrouwt dat Hij er al vanuit gaat dat we het goede zullen doen) tot "is de dood heel erg?" openheid, gevoel en karakter komen naar voren. wat ontzettend inspirerend om samen strijdplannen en tactische punten te maken, ontleden, analyseren en te versterken! een enorme goede manier om je geloof te verstevigen en te bekrachtigen! te weten dat ik kan zeggen dat Jezus met mij strijd is dan altijd heel rustgevend. ik weet, hoop en bid dat iedereen dat kan zeggen. geen dominee die het in zoveel woorden beschrijft dat je geen idee meer hebt waar hij het over heeft, geen overijverige spreker die het je de strot door duwt. of je ouders die het keer op keer vragen op de ouderwetse saaie manier. de Enige die het vraagt is overal te vinden. dus ga naar buiten, het park, een leeg voetbal veld en praat omhoog. babbel wat, maak contact. het is niet moeilijk, het is niet makkelijk, je moet het gewoon doen...
leuke toevoeging is dat ons groepje de Bijbelstudie met 3 vertalingen gemaakt hebben, erg interessant om de verzen anders te lezen!
zaterdag middag-
het traditiegetrouwe spel van elk jaar. Zutphen is best mooi, wanneer we aangeland en verzamelt zijn zien we de opdrachten. nog geen idee wat ons allemaal te wachten staat gaan we op pad! de opdrachten dwingen ons om onze prettig gestoorde kant te laten zien. ik verbaas me eerst over mijn ongevoel voor schaamte, maar vervolgens bedenk ik dat dat al zo'n beetje is sinds ik op mezelf woon, een leuke vooruitgang dus :) tijdens en na de opdrachten zijn de enige emoties die blijven hangen angst, durf en een dikke vette kick!
dit hierboven is het enige wat ik heb opgeschreven over deze middag, daarom ben ik erg blij dat ik een stukje kreeg van Heleen en Cynthia, voornamelijk over onze 'voorstelling'. (credits gaan naar Heleen als initiatief nemer en naar Cynthia als schrijver)
Bijzondere gebeurtenis uit het leven van enige leden der jeugdvereniging uit Emmeloord:
Speelt zich af op een zonovergoten zaterdag in maart ergens in Zutphen… Personen: Rick, Koos, Hiljan, Jouke, Else-Marije, Heleen, Cynthia
We struinden wat rond door het nuchtere Zutphen op zoek naar aanwijzingen die ons zouden leiden naar Mister X. Op zoek naar handvatten die ons zouden helpen om de opdrachten te voltooien. Team Black had dan de vrijdagavond niet gewonnen, we moesten en zouden dit spel tot een goed einde brengen! We namen de opdrachten samen door en de radartjes draaiden vanaf dat moment op volle toeren..
Een van de opdrachten luidde als volgt: Geef een optreden voor een publiek van minimaal 10 personen. Aangezien het fantastisch weer was en het kwik boven de 10 graden Celsius was gestegen, was heel Zutphen erop uitgetrokken om op een terras te gaan zitten. Als team Black gingen we ietwat prominent in het zicht van het terras staan terwijl we ons voorbereidden met de eerste zangoefeningen.
"JA, EN DAN KOMEN JULLIE DAN HET BEELD BINNELOPEN EN DAN ZINGEN JULLIE AHIMBUWEE AHIMBUWEE, AHIMBUWEE AHIMBUWEE, EN DAN KOMEN WIJ EN DAN GAAN WIJ ZINGEN"
Na een paar keer ge’ahimbuweed' te hebben liepen Rick en Hiljan al ahimbuweeënd het beeld van de camera binnen. Niet veel later kwam daar de rest van het gevolg aan die met hun zuivere kopstemmen de poëtische kant van het lied vertolkten:
De een probeerde er wat jeu aan te geven door er nog wat bij te gaan zwaaien met zijn armen, de ander door wat heen en weer te swingen met zijn heupen.
In de tussentijd dat we het lied zongen bekroop ons een vreemd gevoel. Wij als enthousiaste mensen stonden daar maar te zingen met de verwachting tenminste een glimlach op de gezichten van de Zutphenaren te toveren. Ik bedoel maar, dit was toch écht leuk om naar te kijken en te luisteren?!
Als ik in het publiek had gezeten had ik er wel om kunnen lachen. Of ik had gevraagd of ik met dat leuke groepje op de foto mocht. Of ik had gewoon direct om een 06-nummer gevraagd, want mensen die zulke dingen doen, die léven tenminste!
Autsj. De laatste tonen van het lied zwierven weg en werden opgenomen in de Zutphense lucht waar de zon haar stralen zo lieflijk op wierp. Van die lieflijkheid was echter weinig te merken bij de Zutphenaren. Er volgde namelijk niets minder dan stilte. Nadat er ergens achter ons werd geapplaudisseerd door een ander groepje van de JV (bedankt nog daarvoor!), en nadat we zelf heel hard begonnen mee te klappen werd er door ons publiek van zeker 40 mensen door 5 mensen aarzelend geklapt. Verbouwereerde gezichten. Okeeeeeee. Nu snappen we dus wat men bedoeld met "vluchtgedrag". Omdraaien en weglopen. En vooral heel hard lachen! Alsof het ons niks gedaan had.
tot zo ver.
nog een gek ding: het huwelijks aanzoek van Hiljan naar de dochter van de bloemenverkoper. waar we de bloemen ook van hadden gekregen, als toppunt stond haar vriend ook toe te kijken! respect!
voetbal, zaterdag middag rond 5 uur-
zelden heb ik harder gelachen om iemands balspel! het betreft Jan-Willem. met zijn mind-set ingesteld op rugby maar het hele gebeuren op een voetbal veldje weet deze overijverige verdediger de bal continue als een magneet bij je weg te loodsen of af te stoten, hij breekt door een 2 man verdedigers(of is het: verdediging?) heen en weet een paar mooie net-niet schoten op doel af te vuren. en hij brengt geluk, oftewel, dat Richard en Hilbert-Jan hun uiterste best doen de bal in het doel te krijgen op alle mogelijke manieren! dan staat daar als een rots in de branding Jan-Willem.. spontaan gaan de ballen over, net naast of gewoon vierkant mis dat het bijna beschamend is. deze middag heeft Jan-Willem voor de nodige uitbreidingen van mijn lachspier gezorgd, bedankt!
zaterdag avond-
zaterdag middag/avond patat, lekker!
na het patat (vr)eten ga ik verzadigd naar de wc. ik doe de deur open.. de stank laat me terugdeinzen! 'ondraaglijk' en 'terreur' komen in me op, een regelrechte gasaanval(!) op mijn zintuigen. de enige waarvan ik dacht dat hij deze penetrerende lucht kon produceren zit in Malta, maar blijkbaar zijn er meer mensen naar dit niveau gestegen/gedaald. (Malta= Jannick)
door de avond heen is er genoeg te lachen, Richard doet ook deze avond een kleine sketch, verscheidene onderwerpen passeren ons hierbij door het hele weekend. en ik heb de ruimte boven de tennistafel en voetbal tafel ontdekt :)
veel groepjes gaan ook nog hun Bijbelstudie afmaken, best leuk om te zien dat eigenlijk iedereen wel wil! reden hiervoor is denk ik omdat het levend(ig) is, bij elk groepje. terwijl ik dit schrijf luister ik met een half oor mee naar het groepje van Kees.(vergeef me daarvoor) ze praten over hun opvoeding, zo verdraaid moeilijk om te praten met je ouders over wat er in je hart leeft! wat me opvalt en waarvan ik zeker geloof dat de Heilige Geest erbij was is dat iedereen echt zichzelf lijkt te zijn. (ik spreek even voor ons groepje, maar ik gok dat dat ook bij de andere groepen was) iedereen praat mee, uit zichzelf en geeft zijn mening. geen barrières, geen drempels, ongemakkelijke stiltes of schaamte. dat is openheid! onze gezamenlijke band van broeder/zusterliefde wat ons allemaal verbind met Jezus! dus wacht alsjeblieft niet totdat je 40 bent. wacht niet totdat je 25 bent, of totdat je je rijbewijs hebt gehaald, gewoon nu hard bidden, praat, maakt niet uit wat je zegt. God kent al je gedachten toch wel, maar als je het bid of hardop zegt heeft het meer kracht. (geschreven) woorden hébben kracht... dus zeg deze woorden "Vader, ik wil u leren kennen, Jezus, kom in m'n hart, God, ik hou van jou" en dan komt de Heilige Geest in je hart
en als kleine reminder, we hebben dit weekend zo veel plezier gemaakt, geen ruzie gehad, geen grote ongelukken (Iris was de ongelukkige dit weekend, sorry meid :) dat is serieus geen toeval, God zegent ons als we naar hem luisteren, daarom hebben we een fijner weekend gehad dan 'normaal'. dus nu ben jij zelf ook een stukje van het bewijs dat God leeft :)
deze nacht "weerwolven", het kenmerkend concept voor JV weekend.
zondag-
zondag zijn we erg actief, s'ochtends naar de kerk (de preek was niet echt aansluitend, maar s'avonds wel veel beter) en s'middags bewegen! er is voetbal, volleybal, 1 of andere gek zwaaiend met 2 zwaarden (volgend door andere gekken), tafeltennis en gewoon ouderwetse gezelligheid, iedereen vermaakt zich uitstekend. in de avond (het is 6 uur als ik dit schrijf) probeer ik overeind te blijven in een lichte staat van bewusteloosheid. veel mensen zijn moe? ik ben een beetje somber, alles gaat zo snel voorbij! deze leuke ontspannende dagen, waar je helemaal jezelf kunt zijn, ik wou dat het altijd zo was...
zondagavond na de kerkdienst komt student Zondag langs, een man van gemiddelde leeftijd die echter prima weet hoe hij aansluit bij jongeren. je merkt gelijk dat deze man gewend is om te praten, hij geeft ons een inzicht over hoe hij bepaalde dingen ziet (zoals de preek). hij antwoord ons, geeft praktische tips en een lachsalvo is elke minuut van de partij. het praten met Zondag maakt veel dingen die hij zei in zijn preek persoonlijker, wat ik fijn vind. toch verbaas ik mij nog steeds over die persoonsverandering, tussen deze man die ik graag beter zou leren kennen en de man die op de preekstoel staat, ik zou de man van deze avond op een preekstoel willen hebben! we zingen samen en besluiten een prima zondag vol activiteit.
morgen begint de week. mensen met verwachtingen en eisen zullen ons welkom heten. deze oases van rust en vrede in ons drukke leven maken het de moeite waard om door te gaan. moge iedereen veilig aankomen, God kennen en een minder grote JV dip dan ik hebben!
Rick
Bijbelstudie-
de Bijbelstudie bracht ons heerlijk veel verfrissende inzichten, van "wat is een beproeving en wat is een verzoeking; God beproeft ons door ons te laten verzoeken (hier moet ik het stukje van Richard aan toevoegen, dat God ons dusdanig vertrouwt dat Hij er al vanuit gaat dat we het goede zullen doen) tot "is de dood heel erg?" openheid, gevoel en karakter komen naar voren. wat ontzettend inspirerend om samen strijdplannen en tactische punten te maken, ontleden, analyseren en te versterken! een enorme goede manier om je geloof te verstevigen en te bekrachtigen! te weten dat ik kan zeggen dat Jezus met mij strijd is dan altijd heel rustgevend. ik weet, hoop en bid dat iedereen dat kan zeggen. geen dominee die het in zoveel woorden beschrijft dat je geen idee meer hebt waar hij het over heeft, geen overijverige spreker die het je de strot door duwt. of je ouders die het keer op keer vragen op de ouderwetse saaie manier. de Enige die het vraagt is overal te vinden. dus ga naar buiten, het park, een leeg voetbal veld en praat omhoog. babbel wat, maak contact. het is niet moeilijk, het is niet makkelijk, je moet het gewoon doen...
leuke toevoeging is dat ons groepje de Bijbelstudie met 3 vertalingen gemaakt hebben, erg interessant om de verzen anders te lezen!
zaterdag middag-
het traditiegetrouwe spel van elk jaar. Zutphen is best mooi, wanneer we aangeland en verzamelt zijn zien we de opdrachten. nog geen idee wat ons allemaal te wachten staat gaan we op pad! de opdrachten dwingen ons om onze prettig gestoorde kant te laten zien. ik verbaas me eerst over mijn ongevoel voor schaamte, maar vervolgens bedenk ik dat dat al zo'n beetje is sinds ik op mezelf woon, een leuke vooruitgang dus :) tijdens en na de opdrachten zijn de enige emoties die blijven hangen angst, durf en een dikke vette kick!
dit hierboven is het enige wat ik heb opgeschreven over deze middag, daarom ben ik erg blij dat ik een stukje kreeg van Heleen en Cynthia, voornamelijk over onze 'voorstelling'. (credits gaan naar Heleen als initiatief nemer en naar Cynthia als schrijver)
Bijzondere gebeurtenis uit het leven van enige leden der jeugdvereniging uit Emmeloord:
Speelt zich af op een zonovergoten zaterdag in maart ergens in Zutphen… Personen: Rick, Koos, Hiljan, Jouke, Else-Marije, Heleen, Cynthia
We struinden wat rond door het nuchtere Zutphen op zoek naar aanwijzingen die ons zouden leiden naar Mister X. Op zoek naar handvatten die ons zouden helpen om de opdrachten te voltooien. Team Black had dan de vrijdagavond niet gewonnen, we moesten en zouden dit spel tot een goed einde brengen! We namen de opdrachten samen door en de radartjes draaiden vanaf dat moment op volle toeren..
Een van de opdrachten luidde als volgt: Geef een optreden voor een publiek van minimaal 10 personen. Aangezien het fantastisch weer was en het kwik boven de 10 graden Celsius was gestegen, was heel Zutphen erop uitgetrokken om op een terras te gaan zitten. Als team Black gingen we ietwat prominent in het zicht van het terras staan terwijl we ons voorbereidden met de eerste zangoefeningen.
"JA, EN DAN KOMEN JULLIE DAN HET BEELD BINNELOPEN EN DAN ZINGEN JULLIE AHIMBUWEE AHIMBUWEE, AHIMBUWEE AHIMBUWEE, EN DAN KOMEN WIJ EN DAN GAAN WIJ ZINGEN"
Na een paar keer ge’ahimbuweed' te hebben liepen Rick en Hiljan al ahimbuweeënd het beeld van de camera binnen. Niet veel later kwam daar de rest van het gevolg aan die met hun zuivere kopstemmen de poëtische kant van het lied vertolkten:
We zijn in Zutphen, het mooooie Zutphen, op zoek naar mister X. We zijn in Zutphen, het mooooie Zutphen, op zoek naar mister X
AHOEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEHOEHEHOEOWEIAHIMBUWEEE
AHOEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEHOEHEHOEOWEIAHIMBUWEEE
We doen een opdracht, een gekke opdracht, optreden voor publiek. We doen een opdracht, een gekke opdracht, optreden voor publiek AHOEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEHOEHEHOEOWEIAHIMBUWEEE AHOEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEHOEHEHOEOWEIAHIMBUWEEE
In de tussentijd dat we het lied zongen bekroop ons een vreemd gevoel. Wij als enthousiaste mensen stonden daar maar te zingen met de verwachting tenminste een glimlach op de gezichten van de Zutphenaren te toveren. Ik bedoel maar, dit was toch écht leuk om naar te kijken en te luisteren?!
Als ik in het publiek had gezeten had ik er wel om kunnen lachen. Of ik had gevraagd of ik met dat leuke groepje op de foto mocht. Of ik had gewoon direct om een 06-nummer gevraagd, want mensen die zulke dingen doen, die léven tenminste!
Autsj. De laatste tonen van het lied zwierven weg en werden opgenomen in de Zutphense lucht waar de zon haar stralen zo lieflijk op wierp. Van die lieflijkheid was echter weinig te merken bij de Zutphenaren. Er volgde namelijk niets minder dan stilte. Nadat er ergens achter ons werd geapplaudisseerd door een ander groepje van de JV (bedankt nog daarvoor!), en nadat we zelf heel hard begonnen mee te klappen werd er door ons publiek van zeker 40 mensen door 5 mensen aarzelend geklapt. Verbouwereerde gezichten. Okeeeeeee. Nu snappen we dus wat men bedoeld met "vluchtgedrag". Omdraaien en weglopen. En vooral heel hard lachen! Alsof het ons niks gedaan had.
tot zo ver.
nog een gek ding: het huwelijks aanzoek van Hiljan naar de dochter van de bloemenverkoper. waar we de bloemen ook van hadden gekregen, als toppunt stond haar vriend ook toe te kijken! respect!
voetbal, zaterdag middag rond 5 uur-
zelden heb ik harder gelachen om iemands balspel! het betreft Jan-Willem. met zijn mind-set ingesteld op rugby maar het hele gebeuren op een voetbal veldje weet deze overijverige verdediger de bal continue als een magneet bij je weg te loodsen of af te stoten, hij breekt door een 2 man verdedigers(of is het: verdediging?) heen en weet een paar mooie net-niet schoten op doel af te vuren. en hij brengt geluk, oftewel, dat Richard en Hilbert-Jan hun uiterste best doen de bal in het doel te krijgen op alle mogelijke manieren! dan staat daar als een rots in de branding Jan-Willem.. spontaan gaan de ballen over, net naast of gewoon vierkant mis dat het bijna beschamend is. deze middag heeft Jan-Willem voor de nodige uitbreidingen van mijn lachspier gezorgd, bedankt!
zaterdag middag/avond patat, lekker!
na het patat (vr)eten ga ik verzadigd naar de wc. ik doe de deur open.. de stank laat me terugdeinzen! 'ondraaglijk' en 'terreur' komen in me op, een regelrechte gasaanval(!) op mijn zintuigen. de enige waarvan ik dacht dat hij deze penetrerende lucht kon produceren zit in Malta, maar blijkbaar zijn er meer mensen naar dit niveau gestegen/gedaald. (Malta= Jannick)
door de avond heen is er genoeg te lachen, Richard doet ook deze avond een kleine sketch, verscheidene onderwerpen passeren ons hierbij door het hele weekend. en ik heb de ruimte boven de tennistafel en voetbal tafel ontdekt :)
veel groepjes gaan ook nog hun Bijbelstudie afmaken, best leuk om te zien dat eigenlijk iedereen wel wil! reden hiervoor is denk ik omdat het levend(ig) is, bij elk groepje. terwijl ik dit schrijf luister ik met een half oor mee naar het groepje van Kees.(vergeef me daarvoor) ze praten over hun opvoeding, zo verdraaid moeilijk om te praten met je ouders over wat er in je hart leeft! wat me opvalt en waarvan ik zeker geloof dat de Heilige Geest erbij was is dat iedereen echt zichzelf lijkt te zijn. (ik spreek even voor ons groepje, maar ik gok dat dat ook bij de andere groepen was) iedereen praat mee, uit zichzelf en geeft zijn mening. geen barrières, geen drempels, ongemakkelijke stiltes of schaamte. dat is openheid! onze gezamenlijke band van broeder/zusterliefde wat ons allemaal verbind met Jezus! dus wacht alsjeblieft niet totdat je 40 bent. wacht niet totdat je 25 bent, of totdat je je rijbewijs hebt gehaald, gewoon nu hard bidden, praat, maakt niet uit wat je zegt. God kent al je gedachten toch wel, maar als je het bid of hardop zegt heeft het meer kracht. (geschreven) woorden hébben kracht... dus zeg deze woorden "Vader, ik wil u leren kennen, Jezus, kom in m'n hart, God, ik hou van jou" en dan komt de Heilige Geest in je hart
en als kleine reminder, we hebben dit weekend zo veel plezier gemaakt, geen ruzie gehad, geen grote ongelukken (Iris was de ongelukkige dit weekend, sorry meid :) dat is serieus geen toeval, God zegent ons als we naar hem luisteren, daarom hebben we een fijner weekend gehad dan 'normaal'. dus nu ben jij zelf ook een stukje van het bewijs dat God leeft :)
deze nacht "weerwolven", het kenmerkend concept voor JV weekend.
zondag-
zondag zijn we erg actief, s'ochtends naar de kerk (de preek was niet echt aansluitend, maar s'avonds wel veel beter) en s'middags bewegen! er is voetbal, volleybal, 1 of andere gek zwaaiend met 2 zwaarden (volgend door andere gekken), tafeltennis en gewoon ouderwetse gezelligheid, iedereen vermaakt zich uitstekend. in de avond (het is 6 uur als ik dit schrijf) probeer ik overeind te blijven in een lichte staat van bewusteloosheid. veel mensen zijn moe? ik ben een beetje somber, alles gaat zo snel voorbij! deze leuke ontspannende dagen, waar je helemaal jezelf kunt zijn, ik wou dat het altijd zo was...
zondagavond na de kerkdienst komt student Zondag langs, een man van gemiddelde leeftijd die echter prima weet hoe hij aansluit bij jongeren. je merkt gelijk dat deze man gewend is om te praten, hij geeft ons een inzicht over hoe hij bepaalde dingen ziet (zoals de preek). hij antwoord ons, geeft praktische tips en een lachsalvo is elke minuut van de partij. het praten met Zondag maakt veel dingen die hij zei in zijn preek persoonlijker, wat ik fijn vind. toch verbaas ik mij nog steeds over die persoonsverandering, tussen deze man die ik graag beter zou leren kennen en de man die op de preekstoel staat, ik zou de man van deze avond op een preekstoel willen hebben! we zingen samen en besluiten een prima zondag vol activiteit.
morgen begint de week. mensen met verwachtingen en eisen zullen ons welkom heten. deze oases van rust en vrede in ons drukke leven maken het de moeite waard om door te gaan. moge iedereen veilig aankomen, God kennen en een minder grote JV dip dan ik hebben!
Rick
zaterdag 22 maart 2014
mijn avond verslag
deze avond heb ik net JV gehad. ik merk dat als ik naar binnen stap de waas van opsluiting, of in m'n comfort zone blijven gelijk weer op gaat. autisme heeft een paar grote voordelen (vind ik) maar dit is absoluut een nadeel. ik heb al eerder het gevoel 'los' beschreven (dat betekent: uit mijn comfort zone, dan durf ik veel meer dan normaal), het gevoel dat hier recht tegenover staat noem ik altijd 'duf'. oftewel, ik ben moe, kan niet helder nadenken, mist in mijn hoofd. die waas die over me heen ging zat in het midden van deze 2 gevoelens, het heet autisme. zo vervelend! ik durf geen initiatief te nemen, of iemand aan te spreken. terwijl ik juist zo voel emoties zat! om te beginnen, ik ben verliefd. dat is echt een ding weet je, in het begin stadium was ik heel erg aan het nadenken over wanneer je verliefd ben, wat je voelt, etc. dat weet ik nu wel zeker, als ik aan die persoon denk dan voel ik alleen maar hele fijne emoties, en ik voel rust en.. en.. 'warm' van binnen, heerlijk! :) maar ik weet niet zo goed wat er mee moet doen. nu uit ik me hier, maar ik had liever toch eerst die persoon zelf verteld dat ik verliefd op haar was (háar ja, voor de twijfelaars). en op de een of andere maakt het me niks uit wat ze dan terug zegt. dat ze niks voor me voelt, me haat of me meer ziet als een vriendelijke jongen. boeie :)
goed, waar was ik? oh ja, "om te beginnen, ik ben verliefd", als tweede was het gewoon een bewogen dag. ik heb vaak scenario's in m'n hoofd. het begint bij 1 klein dingetje en leidt tot bijna een hele film. een voorbeeld: stel Floris is laat uit school en belt niet. dan schiet er in mijn hoofd dat hij misschien in elkaar geramd is op de lange fietsweg. dan denk ik zo verder, bijv. dat ik de volgende dag meerij, de daders worden aangewezen en ik ram ze in elkaar, vechtscenes schieten door mijn hoofd. zulk soort dingen de hele dag door, en meestal zijn het leuke of avontuurlijke scenes, maar soms ook intens verdrietig.. ik word er koud van vanbinnen. ik heb zo nu en dan bijv. dat ik mijn eigen begravenis zie, met familie erom heen huilend. of dat iemand van mijn gezin sterft, dan gaat er in mijn hoofd al gelijk gedachten over hoe ik dan zal reageren als ik het nieuws hoor via de telefoon of 2 politie agenten voor de deur. mijn begeleider zegt af en toe dat ik me kwetsbaar moet opstellen om verder te kunnen in mijn leven, wel, dat zal ik doen. omdat ik dit kwijt wil. 1 van de dromen die me het meest raakte was als Demi zou sterven. ik zie mezelf dan huilen en schreeuwen, en mezelf helemaal afsluiten. mijn tas inpakken en op pad te gaan, ergens heen. toen ik dit droomde raakte het me als een naald door het hart. dit is gelukkig een tijd geleden maar ik had dus gisteravond weer zoiets. (even voor de duidelijkheid, ik schrijf nu uit mijn hart, anders blijven dit soort scenario's hangen, dan komt het in mijn gedachten om de 2 a 3 dagen) ik had de volgende scene in mijn hoofd (alles zie ik als een speelfilm gebeuren, alsof het bijna echt is, bij bijna elke droom of scene): mijn vader heeft op z'n tijd last van z'n gewrichten. volgens de droom werd ik opgebeld, iemand deelt me mee dat er kanker gevonden is. vervolgens staar ik voor mezelf uit en ik brokkel af van binnen, ik schreeuw en huil tegen mezelf. en dan komt het eruit, en ik maak een oerkreet en ik val op mijn knieën en ik schreeuw opnieuw. en daarna de stilte.. die zwijgende stilte als ik terug loop naar mijn kamer. mijn backpack inpak en ik ga lopen, gewoon ergens heen, ik praat tegen niemand meer. dit was een scenario die ik nu van me heb afgeschreven. tijdens JV avond had ik een soort gelijk iets, ik besefte me dat degene waar ik verliefd op ben alleen maar elke 2 weken zal zien. van dit soort scenario's wordt ik zo verdrietig. dit zou je een nadeel van autisme kunnen noemen, ook al zou ik niet zonder autisme willen leven. alles zo levendig, en kleurrijk, elk verdriet maar ook elk geluk. van die kleine momentjes die je dan ook intens beleeft. ik liep vanmiddag op zwolle station, keek naar de lucht en dacht "God, u bent daar ergens, wat leuk :)"
maar even terug naar de JV avond, als ik dan in m'n autisme waas zit voel ik me opgesloten, terwijl ik juist zo graag naar mensen wil toestappen, en aanspreken, en vragen hoe het met ze gaat! nu ben ik altijd degene die gevraagd wordt, en daar is niks mis mee maar ik heb het gevoel dat het dan te veel over mij gaat.
pfoe, dat was een heerlijk weg schrijf uurtje (ja, ben nu toch al weer anderhalf uur aan het typen :) bedankt lezer om mee te voelen, ik vind je aardig wie je ook bent. moge de liefde van God met je zijn. om Jezus wil, amen.
als afsluiting een zin die ik vandaag bedacht heb
"God heeft me de gave van het geschreven woord gegeven, niet die van het gespróken woord"
greetz,
Rick
goed, waar was ik? oh ja, "om te beginnen, ik ben verliefd", als tweede was het gewoon een bewogen dag. ik heb vaak scenario's in m'n hoofd. het begint bij 1 klein dingetje en leidt tot bijna een hele film. een voorbeeld: stel Floris is laat uit school en belt niet. dan schiet er in mijn hoofd dat hij misschien in elkaar geramd is op de lange fietsweg. dan denk ik zo verder, bijv. dat ik de volgende dag meerij, de daders worden aangewezen en ik ram ze in elkaar, vechtscenes schieten door mijn hoofd. zulk soort dingen de hele dag door, en meestal zijn het leuke of avontuurlijke scenes, maar soms ook intens verdrietig.. ik word er koud van vanbinnen. ik heb zo nu en dan bijv. dat ik mijn eigen begravenis zie, met familie erom heen huilend. of dat iemand van mijn gezin sterft, dan gaat er in mijn hoofd al gelijk gedachten over hoe ik dan zal reageren als ik het nieuws hoor via de telefoon of 2 politie agenten voor de deur. mijn begeleider zegt af en toe dat ik me kwetsbaar moet opstellen om verder te kunnen in mijn leven, wel, dat zal ik doen. omdat ik dit kwijt wil. 1 van de dromen die me het meest raakte was als Demi zou sterven. ik zie mezelf dan huilen en schreeuwen, en mezelf helemaal afsluiten. mijn tas inpakken en op pad te gaan, ergens heen. toen ik dit droomde raakte het me als een naald door het hart. dit is gelukkig een tijd geleden maar ik had dus gisteravond weer zoiets. (even voor de duidelijkheid, ik schrijf nu uit mijn hart, anders blijven dit soort scenario's hangen, dan komt het in mijn gedachten om de 2 a 3 dagen) ik had de volgende scene in mijn hoofd (alles zie ik als een speelfilm gebeuren, alsof het bijna echt is, bij bijna elke droom of scene): mijn vader heeft op z'n tijd last van z'n gewrichten. volgens de droom werd ik opgebeld, iemand deelt me mee dat er kanker gevonden is. vervolgens staar ik voor mezelf uit en ik brokkel af van binnen, ik schreeuw en huil tegen mezelf. en dan komt het eruit, en ik maak een oerkreet en ik val op mijn knieën en ik schreeuw opnieuw. en daarna de stilte.. die zwijgende stilte als ik terug loop naar mijn kamer. mijn backpack inpak en ik ga lopen, gewoon ergens heen, ik praat tegen niemand meer. dit was een scenario die ik nu van me heb afgeschreven. tijdens JV avond had ik een soort gelijk iets, ik besefte me dat degene waar ik verliefd op ben alleen maar elke 2 weken zal zien. van dit soort scenario's wordt ik zo verdrietig. dit zou je een nadeel van autisme kunnen noemen, ook al zou ik niet zonder autisme willen leven. alles zo levendig, en kleurrijk, elk verdriet maar ook elk geluk. van die kleine momentjes die je dan ook intens beleeft. ik liep vanmiddag op zwolle station, keek naar de lucht en dacht "God, u bent daar ergens, wat leuk :)"
maar even terug naar de JV avond, als ik dan in m'n autisme waas zit voel ik me opgesloten, terwijl ik juist zo graag naar mensen wil toestappen, en aanspreken, en vragen hoe het met ze gaat! nu ben ik altijd degene die gevraagd wordt, en daar is niks mis mee maar ik heb het gevoel dat het dan te veel over mij gaat.
pfoe, dat was een heerlijk weg schrijf uurtje (ja, ben nu toch al weer anderhalf uur aan het typen :) bedankt lezer om mee te voelen, ik vind je aardig wie je ook bent. moge de liefde van God met je zijn. om Jezus wil, amen.
als afsluiting een zin die ik vandaag bedacht heb
"God heeft me de gave van het geschreven woord gegeven, niet die van het gespróken woord"
greetz,
Rick
maandag 24 februari 2014
schrift: vraagstukken, overdenkingen, mogelijke antwoorden, etc. voel je vrij om te discussiëren
.ik heb een schrift. en daar schrijf ik meestal in als ik zinvolle gedachten heb over God, vraagstukken of andere dingen. van elke aard is er wel wat.
ik schrijf ze hierop, zodat ik in een nieuw schrift kan beginnen en weer kan gaan sparen :)
reacties zijn meer dan welkom, als je het met me eens bent of niet, of je andere inzichten hebt of iets wil toevoegen.
geniet ervan,
Rick
stukjes zijn afgescheiden door 2 sterretjes **
bij sommige stukjes is er een bron, omdat ik dit lang niet alles zelf bedacht heb, maar ook gespaard van anderen.
###############################################################################
verweer middelen in een omgeving waar gevloekt wordt/onbegrip heerst:
-niet alles bekritiseren, laat zien waar je voor staat door je levensstijl.
-discussieer met inlevingsvermogen
-bied alternatieven aan qua levensstijl en vloeken (bijv. je kunt ook leven zonder te vloeken, of zonder gelijk iemand te veroordelen)
-respecteer mensen vanuit je hart ondanks verschil van meningen, vloeken of dat die persoon je haat. elk mens heeft mooiere diepere lagen.
**
stelling: mijn gevoel is het grootste mysterie voor mezelf, toch vertrouw ik er bijna 100% op, waarom?
**
vraag: waarom is het verkeerd om zonden te doen, waarom staat er de doodstraf op welke zonden dan ook? God heeft ons een geweten gegeven, waarom heeft God ons een geweten gegeven?
**
vraag: waarom willen we op zoveel platformen weten waar we aan toe zijn maar laten we onduidelijkheid over wat betreft onze relatie met God?
**
vraag: kan God een steen zo zwaar maken dat hij hem zelf niet meer op kan tillen? mogelijk antwoord: God is niet onderhevig aan zijn schepping.(bron: Gerko Wassink)
**
stelling: is het mogelijk dat God bozer wordt over bepaalde zonden maar dat elke zonde een gelijke straf krijgt? wat voor invloed heeft dit op "elke zonde is gelijk"?
**
vraag: kan de duivel in de toekomst kijken?
**
mogelijk antwoord (klein vertel stukje): situatie is als volgt, een man vertelt een tijdje over dat hij niet geloofd omdat etc etc. een klein vrouwtje staat op en vraagt of zij mag spreken. ze zegt dit: nu vertelt u al een tijdje over uw ongeloof (tijd erbij?) ik zal nu wat vertellen over mijn géloof: mijn geloof heeft ... en ... voor mij gedaan. God was daar toen ik .... en .... had. hij was voor mij een rust en baken in de storm. wát heeft uw ongeloof voor u gedaan?! (bron: Jezus onze bestemming)
**
mogelijk antwoord: we worden geboren in het vijandelijk kamp, we beginnen niet aan Jezus kant. (bron: Jezus onze bestemming)
**
mogelijk antwoord: we bouwen een muur om ons heen, bij elke stap over de grens die God gesteld heeft/elke situatie die we God aankaarten komt er een nieuwe steen bij. de muur wordt hoger, breder en steviger.(hierdoor kan het veel moeilijker worden om Jezus te vinden) (bron: Jezus onze bestemming)
**
stelling/vraag: mag je de daden van een mens oordelen of oordeel je hierdoor de mens achter de daad?
**
vraag: waarom zijn er alleen vloeken over het christendom? of hebben alleen christenen de scheldwoorden over hun geloof tot vloeken benoemd?
**
mogelijk antwoord: tegen mensen die zondigen; "je doet nu iets waar je niet voor geschapen/bedoeld bent", "je komt niet helemaal tot je recht op deze manier" (bron: Aalt Fikse, LdH Emmeloord)
**
stelling: God heeft mensen om je heen geplaatst, iedereen die jij tegenkomt in je leven is daar door God neergezet.
**
anekdote: ik vertel mijn vader dat ik graag een motor wil: "wat?!!, bestel er gelijk 6 plankjes bij, dan timmer ik die wel in elkaar"
**
soort gelijkenis over boosheid, ooit gelezen in een boekje over boeddha: een man komt woedend naar boeddha toe, hij schreeuwt in zijn gezicht en staat op het punt uit te barsten. boeddha zegt dit "als je een cadeau aan iemand geeft, maar diegene accepteert het niet, van wie is dan dat cadeau? de man kijkt hem verbaasd aan maar geeft stuiterend antwoord "nog steeds van degene die het cadeau wou geven natuurlijk!" "juist", zegt boeddha in alle rust "zo is het nou ook met woede, ik wil het niet van jou, dus je mag het houden"
**
stelling: "liefde vervangt (voor)oordelen"
**
stelling: zolang mensen kritiek op je hebben zien ze nog steeds iets in je (bron: Aaldrik Jager, tooygym Emmeloord)
**
stelling/mogelijk antwoord: satan houdt van diepe lang gewortelde paden, kijk hoeveel mensen erover heen lopen. verslaving is hier het ultieme voorbeeld van. kan het zijn dat kerkgangers van bijv. oud gereformeerde gemeenten een soort van verslaafd zijn aan hun manier van God aanbidden?
**
mogelijk antwoord: waarom spreek je zo over God? heeft hij je ooit iets misdaan?
**
stelling: vergeving geven, is dat makkelijker dan vragen?
**
inzicht: iemand die in poortjes gelooft zegt "je kunt God niet aanbidden in onze kerk omdat je geen hoed/rok draagt, of omdat je lang haar hebt (IK!!) dit brengt een bres teweeg de waarheid dat we allemaal broeders en zusters in Jezus zijn. als je dit zegt denk je dit: of diegene (zonder hoed, rok, lang haar) gaat niet naar de hemel óf diegene gaat naar de hemel door een ander poortje. de één door poortje "zwart pak moet", de ander door "lang haar" en weer een ander door "niet roken, niet drinken, etc". dat is poortjes denken.
tegen zo iemand kun je zeggen "denk je dat iedereen gelijk is in de hemel? zo ja, op aarde ook? zo ja, waarom behandel je me dan verschillend?"
**
door wraak te nemen verlaag je je niveau naar de persoon die voor wraakgevoelens heeft gezorgd. het is zo veel meer bewonderenswaardig en een teken van kracht om de ander te vergeven.
**
inzicht over abortus: het ergste van abortus is dat je iemand het volle leven ontzegt, de gelukkige volle en intense momenten, de kansen, de eerste glimlach, een hug, een kus op de wang, een prachtig uitzicht, het genot van chocola of ijs. enzovoorts! je onthoudt iemand van het leven...
**
stelling/vraag: (bijbel) het gaat over de hoer die bijna werd gestenigd, maar Jezus verijdelde het en zei: "wie zonder zonde is mag de eerste steen gooien" stel dat daar iemand was die zonder zonde was, zal hij dan gooien? als diegene de steen gooit, oordeelt hij dan over die hoer?
**
is er verschil tussen reacties op een atheïst of een christen? voor wie is er meer respect? wie moet het meeste vechten en opstaan voor zijn principes?
einde van dit schrift. je bent geenzins verplicht om overal op te reageren, maar ik zou het fijn vinden als je me laat weten wat je er van vindt. alvast bedankt!
greetz,
Rick
ik schrijf ze hierop, zodat ik in een nieuw schrift kan beginnen en weer kan gaan sparen :)
reacties zijn meer dan welkom, als je het met me eens bent of niet, of je andere inzichten hebt of iets wil toevoegen.
geniet ervan,
Rick
stukjes zijn afgescheiden door 2 sterretjes **
bij sommige stukjes is er een bron, omdat ik dit lang niet alles zelf bedacht heb, maar ook gespaard van anderen.
###############################################################################
verweer middelen in een omgeving waar gevloekt wordt/onbegrip heerst:
-niet alles bekritiseren, laat zien waar je voor staat door je levensstijl.
-discussieer met inlevingsvermogen
-bied alternatieven aan qua levensstijl en vloeken (bijv. je kunt ook leven zonder te vloeken, of zonder gelijk iemand te veroordelen)
-respecteer mensen vanuit je hart ondanks verschil van meningen, vloeken of dat die persoon je haat. elk mens heeft mooiere diepere lagen.
**
stelling: mijn gevoel is het grootste mysterie voor mezelf, toch vertrouw ik er bijna 100% op, waarom?
**
vraag: waarom is het verkeerd om zonden te doen, waarom staat er de doodstraf op welke zonden dan ook? God heeft ons een geweten gegeven, waarom heeft God ons een geweten gegeven?
**
vraag: waarom willen we op zoveel platformen weten waar we aan toe zijn maar laten we onduidelijkheid over wat betreft onze relatie met God?
**
vraag: kan God een steen zo zwaar maken dat hij hem zelf niet meer op kan tillen? mogelijk antwoord: God is niet onderhevig aan zijn schepping.(bron: Gerko Wassink)
**
stelling: is het mogelijk dat God bozer wordt over bepaalde zonden maar dat elke zonde een gelijke straf krijgt? wat voor invloed heeft dit op "elke zonde is gelijk"?
**
vraag: kan de duivel in de toekomst kijken?
**
mogelijk antwoord (klein vertel stukje): situatie is als volgt, een man vertelt een tijdje over dat hij niet geloofd omdat etc etc. een klein vrouwtje staat op en vraagt of zij mag spreken. ze zegt dit: nu vertelt u al een tijdje over uw ongeloof (tijd erbij?) ik zal nu wat vertellen over mijn géloof: mijn geloof heeft ... en ... voor mij gedaan. God was daar toen ik .... en .... had. hij was voor mij een rust en baken in de storm. wát heeft uw ongeloof voor u gedaan?! (bron: Jezus onze bestemming)
**
mogelijk antwoord: we worden geboren in het vijandelijk kamp, we beginnen niet aan Jezus kant. (bron: Jezus onze bestemming)
**
mogelijk antwoord: we bouwen een muur om ons heen, bij elke stap over de grens die God gesteld heeft/elke situatie die we God aankaarten komt er een nieuwe steen bij. de muur wordt hoger, breder en steviger.(hierdoor kan het veel moeilijker worden om Jezus te vinden) (bron: Jezus onze bestemming)
**
stelling/vraag: mag je de daden van een mens oordelen of oordeel je hierdoor de mens achter de daad?
**
vraag: waarom zijn er alleen vloeken over het christendom? of hebben alleen christenen de scheldwoorden over hun geloof tot vloeken benoemd?
**
mogelijk antwoord: tegen mensen die zondigen; "je doet nu iets waar je niet voor geschapen/bedoeld bent", "je komt niet helemaal tot je recht op deze manier" (bron: Aalt Fikse, LdH Emmeloord)
**
stelling: God heeft mensen om je heen geplaatst, iedereen die jij tegenkomt in je leven is daar door God neergezet.
**
anekdote: ik vertel mijn vader dat ik graag een motor wil: "wat?!!, bestel er gelijk 6 plankjes bij, dan timmer ik die wel in elkaar"
**
soort gelijkenis over boosheid, ooit gelezen in een boekje over boeddha: een man komt woedend naar boeddha toe, hij schreeuwt in zijn gezicht en staat op het punt uit te barsten. boeddha zegt dit "als je een cadeau aan iemand geeft, maar diegene accepteert het niet, van wie is dan dat cadeau? de man kijkt hem verbaasd aan maar geeft stuiterend antwoord "nog steeds van degene die het cadeau wou geven natuurlijk!" "juist", zegt boeddha in alle rust "zo is het nou ook met woede, ik wil het niet van jou, dus je mag het houden"
**
stelling: "liefde vervangt (voor)oordelen"
**
stelling: zolang mensen kritiek op je hebben zien ze nog steeds iets in je (bron: Aaldrik Jager, tooygym Emmeloord)
**
stelling/mogelijk antwoord: satan houdt van diepe lang gewortelde paden, kijk hoeveel mensen erover heen lopen. verslaving is hier het ultieme voorbeeld van. kan het zijn dat kerkgangers van bijv. oud gereformeerde gemeenten een soort van verslaafd zijn aan hun manier van God aanbidden?
**
mogelijk antwoord: waarom spreek je zo over God? heeft hij je ooit iets misdaan?
**
stelling: vergeving geven, is dat makkelijker dan vragen?
**
inzicht: iemand die in poortjes gelooft zegt "je kunt God niet aanbidden in onze kerk omdat je geen hoed/rok draagt, of omdat je lang haar hebt (IK!!) dit brengt een bres teweeg de waarheid dat we allemaal broeders en zusters in Jezus zijn. als je dit zegt denk je dit: of diegene (zonder hoed, rok, lang haar) gaat niet naar de hemel óf diegene gaat naar de hemel door een ander poortje. de één door poortje "zwart pak moet", de ander door "lang haar" en weer een ander door "niet roken, niet drinken, etc". dat is poortjes denken.
tegen zo iemand kun je zeggen "denk je dat iedereen gelijk is in de hemel? zo ja, op aarde ook? zo ja, waarom behandel je me dan verschillend?"
**
door wraak te nemen verlaag je je niveau naar de persoon die voor wraakgevoelens heeft gezorgd. het is zo veel meer bewonderenswaardig en een teken van kracht om de ander te vergeven.
**
inzicht over abortus: het ergste van abortus is dat je iemand het volle leven ontzegt, de gelukkige volle en intense momenten, de kansen, de eerste glimlach, een hug, een kus op de wang, een prachtig uitzicht, het genot van chocola of ijs. enzovoorts! je onthoudt iemand van het leven...
**
stelling/vraag: (bijbel) het gaat over de hoer die bijna werd gestenigd, maar Jezus verijdelde het en zei: "wie zonder zonde is mag de eerste steen gooien" stel dat daar iemand was die zonder zonde was, zal hij dan gooien? als diegene de steen gooit, oordeelt hij dan over die hoer?
**
is er verschil tussen reacties op een atheïst of een christen? voor wie is er meer respect? wie moet het meeste vechten en opstaan voor zijn principes?
einde van dit schrift. je bent geenzins verplicht om overal op te reageren, maar ik zou het fijn vinden als je me laat weten wat je er van vindt. alvast bedankt!
greetz,
Rick
zondag 23 februari 2014
update, niet lezen als je depri bent of het wil worden
deze laatste dagen zijn een absolute verkwisting van leven geweest. ik ben zo duf dat ik niet helder kan nadenken over dingen, ik luister niet naar signalen van mijn lichaam dat het rust wil. er rust een grote druk op me door een geld zorg. en als ik iets haat dan is het dat wel, dat je je zorgen móet maken over geld. mijn hele leven is mijn back-up plan geweest om m'n backpack in te pakken en te gaan lopen. gewoon ergens heen, reizen, klusjes voor geld doen, niet te lang ergens blijven hangen. en dat plan kwam de afgelopen dagen erg dichtbij. weet je, ik voel me gewoon zo rot de hele tijd, zo oneerlijk. als ik hoor hoe andere mensen het doen dan ben ik blij voor ze maar vind ik het ook moeilijk om te verteren wat voor leuke of spannende dingen zij meemaken. contant vraag ik me af, waarom? waarom heb ik geen vrienden waar ik mee kan ondernemen? waarom lijkt het alsof niemand zich om mij bekommert? tenminste, dat is wel zo maar zo ver weg. wil niemand mijn vriend zijn?
het goede nieuws is dat ik zeker de wetenschap heb dat Jezus bij me is, maar dat is niet genoeg voor praktische zaken, dat moet iedereen zelf doen, hoe moet ik dat zelf doen? ik weet het niet.
van donderdag tot vandaag (zondag) heb ik hetzelfde gedaan als toen ik nog volop in mijn game verslaving zat. om alle problemen weg te schuiven, vooruit te duwen en me te verstoppen achter een beeldscherm. en als ik momenten heb dat ik wel aan mijn zorgen denk (confrontatie met Leandro= mijn begeleider. geld) wil ik het zo snel mogelijk weer vergeten. hoe kan het dat mensen soms zeggen dat ik moedig ben, en een krijger, als ik me zo zwak en ellendig voel? ik voel me alleen veilig op mijn kamer, ik durf niet af te bellen naar werk project! ik durf veel dingen niet, die voor anderen veel makkelijker zijn lijkt het wel. ik durf niet de waarheid te zeggen... ik ben bang...
____________________________________________________________________________
(dit stukje heb ik 2 weken geleden geschreven)
Leandro zei laatst (dat is vorige week, aangezien hij deze week op vakantie was) dat hij vertrouwen in mij had, en in mezelf zei ik "doe dat nou niet". hoe ben ik te vertrouwen als ik nog steeds soms dingen verzwijg? het is wel veel minder dan de eerste 2 weken, maar ik vertel nog steeds niet alles. in de eerste weken vertelde ik ongeveer 50%, nu is dat 90%. de belofte van 'ik zal niet liegen of achterhouden' gold heel sterk de eerste keer dat ik dat beloofde. maar ik durfde het niet in het 2e gesprek ook te zeggen, en nu geld hij veel minder zwaar. ik heb een hekel aan mezelf op deze manier. waarom doe ik dit? op deze momenten haat ik mezelf, voor mijn zwakte, voor het niet kunnen, niet lukken, niet aanpakken, niet doorzetten. ik zit bordevol gevoelens nu, alles door elkaar. gelukkig heb ik altijd 1 hele fijne vriend met wie ik net gebeden heb. ik luisterde het liedje "u alleen wil ik aanbidden" en ik vond het heerlijk om mezelf even te uiten naar Hem. ik was mezelf...
______________________________________________________________________________
soms ontmoet ik mensen die alles zeggen wat ze denken, vaak denken ze ook erg oppervlakkig, ze denken niet door. en ondanks dat dat mensen pijn kan doen, ben ik altijd een klein beetje jaloers op ze, omdat ze zo puur zijn. voor hen is het leven natuurlijk, pijn en verdriet, vreugde en geluk. ze leven het! het is helemaal niet fijn om alles te 'weten'. ik weet dat ik moet afbellen, ik weet dat begeleiders voor me klaar staan, ik weet dat ik vragen kan stellen, enzovoorts, ik weet te veel. waarom is dat verrekte gevoel zo verschrikkelijk ingewikkeld? **
maar goed.. we laten de hoop niet zakken, ik 'weet' dat ik door moet gaan en verantwoordelijkheid moet dragen.
vandaag vroeg naar bed (dat is half 12 wel te verstaan) en morgen er vroeg uit (nee, dat is niet 12uur! =7uur) , kijk eens aan, ik kan nog steeds grappen maken!
sorry, ben een beetje in een sarcastische bui. ik wens iedereen een fijne week, laat je bui alsjeblieft niet bederven door dit geschriftsel (wat is dat?), ga met God en verspil je leven niet zoals mij.
even aan toevoegen, de reden dat ik hier alles open en bloot leg is omdat ik het schijt zat ben om te moeten liegen, een maskerade op te houden. ik wil gewoon mezelf zijn. dat 'moeten' komt vooral door mijn beschermingsgevoel. een gevoel dat heel veel dingen zegt eigenlijk, ik heb wel eens verteld tegen begeleiders (hier op ebc, maar ook anderen) dat ik vaak het gevoel heb dat ik aan de zijlijn sta als ik keuzes maak, dat iemand anders beslist. dat mijn monster (referentie: van de straat: https://www.google.nl/#q=van+de+straat+monster&safe=activet) het voor me doet, iets wat ik pas echt realiseer sinds vandaag. dat beschermingsgevoel zegt tegen mij: "ga maar gamen, de hele dag zodat je je geen zorgen hoeft te maken". en "blijf maar binnen, nergens naar toe gaan hoor! daar buiten zijn mensen, en die stel jij alleen maar teleur". zie je? er zijn 2 kanten aan gevoel, een goede en slechte kant. de slechte kant zorgt ervoor dat jezelf veilig bent (op korte termijn) en de goede lijkt slecht omdat het er juist heel moeilijk eruit ziet.
**
gevoel is erg belangrijk voor mij, heeft meestal invloed op elke keuze die ik maak en zorgt tegelijkertijd voor een beschermingsmuur. maar het wipt ook van 'vrolijk' naar 'somber' en vele andere. elke dag ontdek ik weer nieuwe lagen en soms dimensies in het 'gevoel', zeg maar: 'de ziel van wij mensen'.
het goede nieuws is dat ik zeker de wetenschap heb dat Jezus bij me is, maar dat is niet genoeg voor praktische zaken, dat moet iedereen zelf doen, hoe moet ik dat zelf doen? ik weet het niet.
van donderdag tot vandaag (zondag) heb ik hetzelfde gedaan als toen ik nog volop in mijn game verslaving zat. om alle problemen weg te schuiven, vooruit te duwen en me te verstoppen achter een beeldscherm. en als ik momenten heb dat ik wel aan mijn zorgen denk (confrontatie met Leandro= mijn begeleider. geld) wil ik het zo snel mogelijk weer vergeten. hoe kan het dat mensen soms zeggen dat ik moedig ben, en een krijger, als ik me zo zwak en ellendig voel? ik voel me alleen veilig op mijn kamer, ik durf niet af te bellen naar werk project! ik durf veel dingen niet, die voor anderen veel makkelijker zijn lijkt het wel. ik durf niet de waarheid te zeggen... ik ben bang...
____________________________________________________________________________
(dit stukje heb ik 2 weken geleden geschreven)
Leandro zei laatst (dat is vorige week, aangezien hij deze week op vakantie was) dat hij vertrouwen in mij had, en in mezelf zei ik "doe dat nou niet". hoe ben ik te vertrouwen als ik nog steeds soms dingen verzwijg? het is wel veel minder dan de eerste 2 weken, maar ik vertel nog steeds niet alles. in de eerste weken vertelde ik ongeveer 50%, nu is dat 90%. de belofte van 'ik zal niet liegen of achterhouden' gold heel sterk de eerste keer dat ik dat beloofde. maar ik durfde het niet in het 2e gesprek ook te zeggen, en nu geld hij veel minder zwaar. ik heb een hekel aan mezelf op deze manier. waarom doe ik dit? op deze momenten haat ik mezelf, voor mijn zwakte, voor het niet kunnen, niet lukken, niet aanpakken, niet doorzetten. ik zit bordevol gevoelens nu, alles door elkaar. gelukkig heb ik altijd 1 hele fijne vriend met wie ik net gebeden heb. ik luisterde het liedje "u alleen wil ik aanbidden" en ik vond het heerlijk om mezelf even te uiten naar Hem. ik was mezelf...
______________________________________________________________________________
soms ontmoet ik mensen die alles zeggen wat ze denken, vaak denken ze ook erg oppervlakkig, ze denken niet door. en ondanks dat dat mensen pijn kan doen, ben ik altijd een klein beetje jaloers op ze, omdat ze zo puur zijn. voor hen is het leven natuurlijk, pijn en verdriet, vreugde en geluk. ze leven het! het is helemaal niet fijn om alles te 'weten'. ik weet dat ik moet afbellen, ik weet dat begeleiders voor me klaar staan, ik weet dat ik vragen kan stellen, enzovoorts, ik weet te veel. waarom is dat verrekte gevoel zo verschrikkelijk ingewikkeld? **
maar goed.. we laten de hoop niet zakken, ik 'weet' dat ik door moet gaan en verantwoordelijkheid moet dragen.
vandaag vroeg naar bed (dat is half 12 wel te verstaan) en morgen er vroeg uit (nee, dat is niet 12uur! =7uur) , kijk eens aan, ik kan nog steeds grappen maken!
sorry, ben een beetje in een sarcastische bui. ik wens iedereen een fijne week, laat je bui alsjeblieft niet bederven door dit geschriftsel (wat is dat?), ga met God en verspil je leven niet zoals mij.
even aan toevoegen, de reden dat ik hier alles open en bloot leg is omdat ik het schijt zat ben om te moeten liegen, een maskerade op te houden. ik wil gewoon mezelf zijn. dat 'moeten' komt vooral door mijn beschermingsgevoel. een gevoel dat heel veel dingen zegt eigenlijk, ik heb wel eens verteld tegen begeleiders (hier op ebc, maar ook anderen) dat ik vaak het gevoel heb dat ik aan de zijlijn sta als ik keuzes maak, dat iemand anders beslist. dat mijn monster (referentie: van de straat: https://www.google.nl/#q=van+de+straat+monster&safe=activet) het voor me doet, iets wat ik pas echt realiseer sinds vandaag. dat beschermingsgevoel zegt tegen mij: "ga maar gamen, de hele dag zodat je je geen zorgen hoeft te maken". en "blijf maar binnen, nergens naar toe gaan hoor! daar buiten zijn mensen, en die stel jij alleen maar teleur". zie je? er zijn 2 kanten aan gevoel, een goede en slechte kant. de slechte kant zorgt ervoor dat jezelf veilig bent (op korte termijn) en de goede lijkt slecht omdat het er juist heel moeilijk eruit ziet.
**
gevoel is erg belangrijk voor mij, heeft meestal invloed op elke keuze die ik maak en zorgt tegelijkertijd voor een beschermingsmuur. maar het wipt ook van 'vrolijk' naar 'somber' en vele andere. elke dag ontdek ik weer nieuwe lagen en soms dimensies in het 'gevoel', zeg maar: 'de ziel van wij mensen'.
Abonneren op:
Posts (Atom)